الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن قالَ في مُؤمِنٍ ما رَأتهُ عَيناهُ و سَمِعَتهُ اُذُناهُ ، فهُو مِن الذينَ قالَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : «إنّ الّذينَ يُحِبُّونَ أنْ تَشِيعَ الفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ ألِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ اللّه ُ يَعْلَمُ وَ أنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» .
امام صادق عليه السلام : هر كس درباره مؤمن چيزى را كه با چشمهاى خود ديده و با گوشهاى خود شنيده است بازگو كند، از شمارِ كسانى است كه خداى عزّ و جلّ فرموده است : «كسانى كه دوست دارند زشت كارى در ميان آنان كه ايمان آورده اند شيوع پيدا كند، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود. و خدا[ست كه ]مى داند و شما نمى دانيد».
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ في خِطابِهِ إلى محمّدِ بنِ الفُضَيلِ ـ : يا محمّدُ ، كَذِّبْ سَمعَكَ و بَصَرَكَ عن أخيكَ ، و إن شَهِدَ عِندَكَ خَمسونَ قَسامَةً و قالَ لكَ قَولاً فَصَدِّقْهُ و كَذِّبْهُم ، و لا تُذيعَنَّ علَيهِ شيئا تَشينُهُ بهِ ، و تَهدِمُ بهِ مُرُوءَتَهُ ، فيَكونَ مِن الذينَ قالَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : «إنّ الّذينَ يُحِبُّونَ أن تَشِيعَ الفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ ألِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ اللّه ُ يَعْلَمُ وَ أنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» .
امام كاظم عليه السلام ـ به محمّد بن فُضيل ـ فرمود : اى محمّد! گوش و چشم خود را نسبت به برادرت دروغگو شمار و اگر پنجاه قسم ياد كننده نزد تو شهادت دهند و برادرت سخنى ديگر [و بر خلاف آنچه آنها گفته اند ]بگويد سخن او را باور كن و سخن آنان را باور مكن. عليه برادرت، مطلبى را كه او را بد نام كنى و شخصيّتش را از بين ببرى شايع مكن تا در زمره كسانى قرار گيرى كه خداوند عزّ و جلّ فرموده است : «كسانى كه دوست دارند زشت كارى در ميان آنان كه ايمان آورده اند شيوع پيدا كند، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود. و خدا[ست كه ]مى داند و شما نمى دانيد».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ذَوُو العُيوبِ يُحِبُّونَ إشاعَةَ مَعايبِ الناسِ؛ لِيَتَّسِعَ لَهُمُ العُذرُ في مَعايبِهِم .
امام على عليه السلام : كسانى كه خود عيب دارند، علاقه مند به شايع كردن عيبهاى مردم هستند ، تا جاىِ عذر و بهانه براى عيبهاى خودشان باز شود.
الجعفريّات عن الإمام عليّ عليه السلام : لو وَجَدتُ مؤمنا على فاحِشَةٍ لَسَتَرتُهُ بثَوبِي ـ و قالَ عليه السلام : بثَوبِهِ هكذا ـ .
الجعفريّات : امام على عليه السلام فرمود : اگر مؤمنى را در حال ارتكاب فحشايى ببينم با جامه خود او را مى پوشانم. و حضرت فرمود: با جامه اش به اين صورت [او را مى پوشانم].
مستدرك الوسائل عن أميرِ المؤمنين عليه السلام : أنَّه قال لهُ النَّبيُّ صلى الله عليه و آله : لو رَأيتَ رَجُلاً على فاحِشَةٍ ؟ قالَ : أستُرُهُ ، قالَ : إن رَأيتَهُ ثانيا ؟ قالَ : أستُرُهُ بِإزارِي و رِدائي ، إلى ثلاثِ مَرّاتٍ ، فقالَ النبيُّ صلى الله عليه و آله : لا فَتى إلاّ عليٌّ . و قالَ صلى الله عليه و آله : اُستُروا على إخوانِكُم .
مستدرك الوسائل : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به امير المؤمنين عليه السلام فرمود : اگر مردى را در حال ارتكاب فحشايى ديدى [چه مى كنى]؟عرض كرد: او را مى پوشانم. فرمود: اگر دوباره او را ديدى؟ عرض كرد : تا سه بار با اِزار و ردايم او را مى پوشانم. پس پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: جوانمردى جز على نيست. و فرمود: براى برادران خود پرده پوشى كنيد.
مصباح الشريعة ـ فيما نسبه إلى الإمام الصّادقِ عليه السلام ـ : لا تَدَعِ اليَقينَ بالشكِّ، و المَكشوفَ بالخَفيِّ ، و لا تَحكُمْ على ما لم تَرَهُ بما يُروى لكَ عَنهُ ، و قد عَظَّمَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ أمرَ الغِيبَةِ و سُوءِ الظَّنِّ بإخوانِكَ المُؤمِنينَ .
مصباح الشريعة ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ : نه يقين را با شك از دست ده و نه آشكار را با پنهان. و درباره آنچه خود نديده اى، بر اساس گفته ديگران ، داورى مكن. خداوند عزّ و جلّ موضوع غيبت و بدگمانى به برادران مؤمنت را با اهميت قرار داده است.