رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : عَجَبٌ لِغافِلٍ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ ، و عَجَبٌ لطالِبِ الدنيا و المَوتُ يَطلُبُهُ ، و عَجَبٌ لضاحِكٍ مِلْ ءَ فيهِ و هُو لا يَدرِي أ رَضِيَ اللّه ُ [عَنهُ ]أم سَخِطَ لَهُ ! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در شگفتم از كسى كه او غافل است و از او غافل نيستند، و در شگفتم از كسى كه در پى دنياست، در صورتى كه مرگ در پى اوست، و در شگفتم از كسى كه دهانش را به خنده مى گشايد در حالى كه نمى داند آيا خدا [ از او ]خشنود است يا ناخشنود.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : عَجِبتُ لِغَفلَةِ ذَوِي الألبابِ عن حُسنِ الارتيادِ، و الاستِعدادِ للمَعادِ .
امام على عليه السلام : از غافل بودن خردمندان براى نيكو طلب كردنِ [توشه و ذخيره آخرت ]و آماده شدن براى بازگشتگاه تعجّب مى كنم.
عنه عليه السلام : اُوصِيكُم بذِكرِ المَوتِ ، و إقلالِ الغَفلَةِ عَنهُ ، و كيفَ غَفلَتُكُم عمّا ليسَ يُغفِلُكم ؟ ! .
امام على عليه السلام : شما را سفارش مى كنم كه به ياد مرگ باشيد و از آن كمتر غفلت ورزيد؛ چگونه از چيزى غفلت مى كنيد كه او از شما غافل نيست؟
عنه عليه السلام : أ وَ لَستُم تَرَونَ أهلَ الدنيا يُصبِحُونَ و يُمسُونَ على أحوالٍ شَتّى: فَمَيِّتٌ يُبكى ، و آخَرُ يُعَزّى،و صَريعٌ مُبتلى، و عائدٌ يَعودُ ، و آخَرُ بنفسِهِ يَجُودُ ، و طالِبٌ للدنيا و المَوتُ يَطلُبُهُ ، و غافِلٌ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ ، و على أثَرِ الماضِي ما يَمضِي الباقِي ! .
امام على عليه السلام : آيا مردم دنيا را نمى بينيد كه در طى شب و روز دستخوش احوال گونه گون مى شوند؟ يكى مى ميرد و برايش مى گريند و ديگرى را تسليت مى گويند. يكى بيمار و زمينگير است و ديگرى به عيادتش مى رود. يكى در حال جان كندن است و ديگرى در پى دنياست، حال آن كه مرگ در پى اوست. يكى در غفلت به سر مى برد، حال آن كه از او غافل نيستند و آنچه باقى است در پى آنچه رفته مى رود!
عنه عليه السلام : أيُّها الناسُ غيرُ المَغفولِ عَنهُم ، و التارِكونَ المَأخوذَ مِنهُم ، مالي أراكُم عنِ اللّه ِ ذاهِبينَ ، و إلى غيرِهِ راغِبينَ ؟ ! .
امام على عليه السلام : اى مردمى كه از كار شما غافل نيستند و اى مردمى كه [خدا و اوامر او را ]رها كرده ايد و[هر چه داريد از جان و مال و فرزند] از شما گرفته مى شود، چه شده است كه مى بينم از خدا روي گردان شده ايد و به غير او روى آورده ايد؟
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : وَيحَكَ يا بنَ آدمَ ! الغافِلُ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ ، ابنَ آدمَ إنّ أجَلَكَ أسرَعُ شَيءٍ إلَيكَ ، قد أقبَلَ نَحوَكَ حَثيثا يَطلُبُكَ ··· ! .
امام زين العابدين عليه السلام : واى بر تو اى آدمى زاده! اى غافلى كه از تو غافل نيستند، اى فرزند آدم! مرگِ تو شتابانتر از هر چيز ديگرى به سوى تو مى آيد؛ سراسيمه سوى تو آمده است و تو را مى جويد.
بحار الأنوار عن سلمان الفارِسيّ : عَجِبتُ بِسِتٍّ : ثلاثةٌ أضحَكَتنِي و ثلاثةٌ أبكَتني ، فأمّا التي أبكَتني : فَفِراقُ الأحِبَّةِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله ، و هَولُ المُطَّلَعِ ، و الوُقوفُ بينَ يَدَي اللّه ِ عَزَّ و جلَّ
و أمَّا التي أضحَكَتنِي فطالِبُ الدنيا و المَوتُ يَطلُبُهُ ، و غافِلٌ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ ، و ضاحِكٌ مِل ءَ فِيهِ و لا يَدرِي أ رُضِيَ لَهُ أم سُخِطَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از سلمان فارسى ـ : از شش چيز در شگفتم: سه چيز آن مرا مى خنداند و سه چيز ديگر به گريه ام مى اندازد. آن سه چيز كه مرا به گريه مى اندازد: جدايى از دوستان، يعنى محمّد صلى الله عليه و آله است و هراس و وحشت قيامت و ايستادن در پيشگاه خداوند عزّ و جلّ
و اما آن سه چيزى كه مرا به خنده وا مى دارد: يكى آن كسى است كه در پى دنياست، حال آن كه مرگ در پى او مى باشد، ديگرى كسى كه در غفلت به سر مى برد حال آن كه از او غافل نيستند [و خداوند ناظر و مراقب اعمال اوست] و سوم كسى كه دهانش به خنده باز مى شود در صورتى كه نمى داند آيا از او خشنودند يا ناخشنود.