پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه خشمى را فرو خورد، خداوند درون او را از ايمان پُر كند.
عنه صلى الله عليه و آله : ما تَجَرَّعَ عَبدٌ جُرعَةً أفضَلَ عِندَ اللّه ِ مِن جُرعَةِ غَيظٍ كَظَمَها للّه ِِ ابتِغاءَ وَجهِ اللّه ِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بنده هيچ جرعه اى را سر نكشيد كه نزد خدا برتر از جرعه خشمى باشد كه به خاطر رضاى خدا آن را فرو خورَد.
عنه صلى الله عليه و آله : مِن أحَبِّ السَّبيلِ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ جُرعَتانِ : جُرعَةُ غَيظٍ تَرُدُّها بِحِلمٍ ، و جَرعَةُ مُصيبَةٍ تَرُدُّها بِصَبرٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از محبوبترين راهها به سوى خداوند عزّ و جلّ دو جرعه است : جرعه خشمى كه با بردبارى آن را فرو برى و جرعه مصيبتى كه با شكيبايى كردن آن را فرو برى.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَتى أشفِي غَيظِي إذا غَضِبتُ ؟! أ حِينَ أعجِزُ عن الانتِقامِ فَيقالُ لي : لو صَبَرتَ ، أم حينَ أقدِرُ علَيهِ فيقالُ لي : لو عَفَوتَ (غَفَرتَ) ؟ ! .
امام على عليه السلام : به هنگامى كه خشمگين شوم كى خشمم را فرو بنشانم؟! آيا هنگامى كه از انتقام گرفتن نا توانم و به من گفته مى شود : بهتر است صبر كنى؟! يا هنگامى كه توانايى انتقام دارم و به من گفته مى شود : بهتر است گذشت كنى؟!
امام على عليه السلام : كسى كه از خدا بترسد، هنگام خشم انتقام نمى گيرد.
عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الحارثِ الهَمْدانيِّ ـ : وَ اكظِمِ الغَيظَ ، و تَجاوَزْ عندَ المَقدِرَةِ ، و احلُمْ عندَ الغَضَبِ ، و اصفَحْ مَع الدَّولَةِ ؛ تَكُنْ لكَ العاقِبَةُ .
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به حارث همدانى ـ نوشت : خشم را فرو خور و به هنگام توانايى گذشت كن و در هنگام عصبانيت بردبار باش و در وقت چيرگى ببخشاى، تا سرانجامت نيكو باشد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : ما تَجَرَّعتُ جُرعَةً أحَبَّ إلَيَّ مِن جُرعَةِ غَيظٍ لا اُكافِي بها صاحِبَها .
امام زين العابدين عليه السلام : هيچ جرعه اى سرنكشيدم كه نزد من خوشتر از جرعه خشمى باشد كه با آن طرف مقابل را تلافى نكنم (كيفر ندهم).
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن كَظَمَ غَيظا و هو يَقدِرُ على إمضائهِ حَشا اللّه ُ قَلبَهُ أمنا و إيمانا يومَ القِيامَةِ .
امام باقر عليه السلام : كسى كه خشمى را فرو خورد در حالى كه مى تواند آن را اعمال كند، خداوند در روز قيامت دلش را از ايمنى و ايمان بياكَنَد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن كَظَمَ غَيظا و لو شاءَ أن يُمضِيَهُ أمضاهُ ، مَلَأ اللّه ُ قلبَهُ يومَ القِيامَةِ رِضاهُ .
امام صادق عليه السلام : هر كه خشمى را فرو خورد كه اگر بخواهد مى تواند آن را به كار بندد (از طرف خود انتقام بگيرد)، خداوند در روز قيامت دلش را از خشنودىِ خود پُر سازد.
امام صادق عليه السلام : هر كه خشم خود را نگه دارد، خداوند عيب او را بپوشاند.
امام صادق عليه السلام : نيكو جرعه اى است خشم، براى كسى كه بر آن شكيبايى ورزد.
عنه عليه السلام : ما مِن جُرعَةٍ يَتَجَرَّعُها العَبدُ أحَبَ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَ مِن جُرعَةِ غَيظٍ يَتَجَرَّعُها عِندَ تَرَدُّدِها في قَلبِهِ ، إمّا بِصَبرٍ و إمّا بِحِلمٍ .
امام صادق عليه السلام : محبوبترين جرعه نزد خداوند عزّ و جلّ كه آدمى آن را مى نوشد، جرعه خشمى است كه در دلش به گردش در مى آيد و او آن را يا با صبر و يا با بردبارى فرو مى برد.