پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خشم، اخگرى است از شيطان.
عنه صلى الله عليه و آله : ألا و إنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ في قَلبِ ابنِ آدمَ ، أ ما رَأيتُم إلى حُمرَةِ عَينَيهِ و انتِفاخِ أوداجِهِ ؟! فَمَن أحَسَّ بِشيءٍ مِن ذلكَ فَلْيَلصَقْ بالأرضِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدانيد كه خشم اخگرى است در دل فرزند آدم. مگر نمى بينيد كه چشمانش سرخ مى شود و رگهاى گردنش باد مى كند. هر كس احساس كرد كه به خشم در آمده است، بايد به زمين بچسبد (بنشيند).
امام على عليه السلام : خشم، آتش دلهاست.
عنه عليه السلام : الغَضَبُ نارٌ مُوقَدَةٌ ، مَن كَظَمَهُ أطفَأها ، و مَن أطلَقَهُ كانَ أوَّلَ مُحتَرِقٍ
بها .
امام على عليه السلام : خشم، آتشى فروزان است. هر كس خشم خود را فرو خورد، اين آتش را خاموش كرده است و هر كس جلو آن را رها كند، پيش از هر كس، خودش در آن آتش مى سوزد.
عنه عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لعبدِ اللّه ِ بنِ العبّاسِ عندَ استِخلافِهِ إيّاهُ علَى البَصرَةِ ـ : و إيّاكَ و الغَضَبَ ؛ فإنّهُ طَيرَةٌ مِن الشيطانِ .
امام على عليه السلام ـ در سفارش به عبد اللّه بن عبّاس هنگامى كه او را در بصره جانشين خود نمود ـ فرمود : از خشم بپرهيز كه آن سبك مغزى است و از سوى شيطان.
عنه عليه السلام ـ مِـن كتـابٍ لَـهُ إلَـى الحــارِثِ الهَمْدانيِّ ـ : و احذَرِ الغَضَبَ ؛ فإنّهُ جُندٌ عَظيمٌ مِن جُنودِ إبليسَ .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به حارث همدانى ـ نوشت : از خشم بپرهيز كه آن لشكرى بزرگ از سپاه شيطان است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ هذا الغَضَبَ جَمرَةٌ مِن الشيطانِ تَتَوَقَّدُ في قَلبِ ابنِ آدمَ ، و إنّ أحَدَكُم إذا غَضِبَ احمَرَّت عَيناهُ ، و انتَفَخَت أوداجُهُ ، و دَخَلَ الشيطانُ فيهِ .
امام باقر عليه السلام : براستى كه اين خشم، اخگرى از شيطان است كه در دل فرزند آدم برافروخته مى شود. هرگاه فردى از شما عصبانى مى شود، چشمانش سرخ مى گردد و رگهاى گردنش باد مى كند و شيطان به درون او راه مى يابد.