مغرور شدن به خدا

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوشا خفتن و خوردن هوشياران، چگونه زيان كنند در مقابل شب زنده دارىِ نابخردان و سخت كوشىِ آنان در عبادت، كه عبادت ناچيز پرهيزگارِ اهل يقين بهتر از يك دنيا عبادتِ فريفتگان است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى پسر مسعود! به خدا مغرور مشو و به پاكى و علم و عمل و نيكى و عبادت خود، فريفته مگرد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به خدا مغرور مشويد؛ زيرا اگر قرار بود خدا چيزى را ناديده بگيرد، هر آينه «ذره» و «خردل» و «پشه» را ناديده مى گرفت .

امام على عليه السلام ـ وقتى آيه «اى انسان! چه چيز تو را به پروردگار كريمت مغرور (دلير) كرده است» را تلاوت كرد ـ فرمود : انسانى كه در اين آيه مورد خطاب و سؤال است، هر دليلى براى مغرور شدنش به خدا بياورد دليلش بر باطل است و عذر و بهانه اش از عذر و بهانه هر فريب خورده ديگرى بى پايه تر و جهالتْ وجود او را سخت فرا گرفته است. اى انسان! چه چيز تو را به گناه كردن دلير كرده است؟ چه چيز تو را به پروردگارت مغرور و گستاخ كرده است؟ چه چيز تو را به نابود كردن نفست خو داده است؟

امام على عليه السلام : زنهار، زنهار، اى فريب خورده! به خدا سوگند كه او چنان [گناهان را ]پوشانده، كه گويى بخشيده است.

امام على عليه السلام : يكى از عوامل مصون ماندن از گناهان، اين است كه به خدا مغرور نشويد (به او طمع بيهوده مبنديد و خود را از عذاب او ايمن مپنداريد).

امام على عليه السلام : پا فشارى كردن بنده در معصيت و آرزوى آمرزش داشتن از خدا، مغرور شدن به خداست.

امام على عليه السلام : بسا كسانى كه با احسان خداوند اندك اندك به عذاب حق نزديك شده اند و به خاطر پوشاندن گناهانشان مغرور و فريفته شده اند و به سبب تعريف و تمجيد [مردمان ]از آنان به فتنه و تباهى افتاده اند!

امام صادق عليه السلام : همانا خداى تبارك و تعالى مى داند كه بندگان چه خواهند كرد و به سوى چه سرنوشتى رهسپار خواهند شد.از اين رو، وقتى گناه و بدى مى كنند، چون از پيش به آنچه مى كنند آگاه است، كارى به آنها ندارد. پس، مبادا رفق و مدارا از سوى كسى كه بيم از دست دادن چيزى را ندارد، تو را بفريبد.

بحار الأنوار : در زبور آمده است : اى پسر آدم! چون به شما نعمت زبان را روزى كردم و اندام و جوارح در اختيارتان نهادم و مال و ثروت روزيتان كردم، از همه اندامها و اعضاى بدن خود در راه معاصى و گناهان كمك گرفتيد، گويى به من مغرور گشته ايد و كيفر مرا به بازى گرفته ايد.