الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لِيَكُن آثَرَ النّاسِ عِندَكَ مَن أهدى إلَيكَ عَيبَكَ ، و أعانَكَ عَلى نَفسِكَ .
امام على عليه السلام : بايد برگزيده ترينِ مردم نزد تو آن كسى باشد كه عيبت را به تو هديه مى كند و در پيكار با نفْست تو را يارى مى رساند.
عنه عليه السلام : لِيَكُن أحَبُّ النّاسِ إلَيكَ مَن هَداكَ إلى مَراشِدِكَ ، و كَشَفَ لَكَ عَن مَعايِبِكَ .
امام على عليه السلام : بايد محبوبترينِ مردم نزد تو آن كسى باشد، كه تو را به آنچه مايه اصلاح و سازندگى توست، راهنمايى كند و عيبها و كاستيهايت را به تو نشان دهد.
امام على عليه السلام : آن كه عيبت را بر تو بنمايد، تو را نصيحت و خيرخواهى كرده است.
امام على عليه السلام : هر كه عيبت را به تو نشان دهد، او دوست صميمى توست. هر كه عيبت را از تو مخفى نگه دارد، او دشمن توست.
امام على عليه السلام : هر كه عيب تو را از تو مخفى سازد و پشت سرت عيب گويى كند، او دشمن توست؛ از او بر حذر باش.
عنه عليه السلام : مَن كاشَفَكَ في عَيبِكَ حَفِظَكَ في غَيبِكَ ، مَن داهَنَكَ في عَيبِكَ عابَكَ في غَيبِكَ .
امام على عليه السلام : هر كه عيبت را به تو اظهار كند، پشت سرت آبروى تو را حفظ نمايد. هر كه در گفتن عيبت به تو ملاحظه كارى كند، پشت سرت عيب تو را بگويد.
امام على عليه السلام : كسى كه عيبت را به تو نشان دهد و پشت سر آبرويت را حفظ كند، در خير خواهى و يكرنگى از هيچ كوششى فرو گذار نكرده است.
عنه عليه السلام : ما يَمنَعُ أحَدَكُم أن يَستَقبِلَ أخاهُ بِما يَخافُ مِن عَيبِهِ إلاّ مَخافَة أن يَستَقبِلَهُ بِمِثلِهِ ، قَد تَصافَيتُم عَلى رَفضِ الآجِلِ و حُبِّ العاجِلِ! .
امام على عليه السلام : آنچه مانع هر يك از شما مى شود كه عيب برادرش را پيش روى او بگويد، اين است كه مى ترسد او نيز عيبش را رو به رويش بگويد. شما در راه دور افكندن آخرت و دوستى دنيا با هم رفيق شده ايد.
امام صادق عليه السلام : محبوبترين برادرانم نزد من، كسى است كه عيبهايم را به من هديه كند.