عيب پوشى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس زشت كارىِ مؤمنى را بپوشاند، چنان است كه دختر زنده به گور شده اى را نجات داده باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس گناه و كردارِ بدِ مؤمنى را بپوشاند، اين كار بهتر (ارزشمندتر) از آن است كه دختر زنده به گور شده اى را نجات دهد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را بپوشاند، خداوند در روز قيامت گناهان او را بپوشاند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه در دنيا عيب برادر مسلمان خود را بپوشاند، خداوند در روز قيامت بر او عيب پوشى كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه از برادر خود كار زشتى مشاهده كند و آن را پوشيده نگه دارد، خداوند در دنيا و آخرت عيب پوش او باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به مردى كه به ايشان عرض كرد : دوست دارم خداوند عيبهايم را بپوشاند ـ فرمود : عيبهاى برادرانت را بپوشان، تا خداوند عيبهاى تو را بپوشاند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در مدينه مردمانى بودند كه عيبهايى داشتند، اما زبان از عيب جويى مردم فرو بستند. پس خداوند زبان مردم را از عيبجويى آنان فرو بست. در نتيجه، آن عدّه مُردند و مردم از عيبهاى آنان آگاه نشدند. در همين شهر مردمانى هم بودند كه عيبى نداشتند، امّا درباره عيبهاى مردم سخن مى گفتند. پس خداوند در آنان عيبهايى آشكار ساخت كه تا وقتى مُردند به آن عيبها معروف بودند.

امام على عليه السلام : به خاطر عيب هايى كه در خود مى دانى، عيب برادرت را بپوشان .

امام باقر عليه السلام : مؤمن در برابر مؤمن وظيفه دارد كه هفتاد گناه بزرگ او را بپوشاند.