پرهيزگاران در قيامت

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ درباره آيه «روزى كه پرهيزگاران را محشور كنيم كه به «صورت وَفْد» .[در آيه واژه «وفد» آمده است. كلمه «وفد» به معناى قومى است كه به منظور زيارت و ديدار و يا گرفتن حاجتى بر كسى وارد شوند، و اين قوم وقتى به نام «وفد» ناميده مى شوند كه سواره بيايند.(الميزان في تفسير القرآن).]وارد شوند» ـ فرمود : «وَفْد» جز سواره نيستند. آنان مردانى هستند كه تقواى خدا در پيش گرفتند. پس خداوند دوستدار آنها شد و برگزيدشان و از كارهايشان خشنود گرديد و از اين رو، آنان را پرهيزگاران ناميد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ هنگامى كه على عليه السلام از ايشان درباره آيه «روزى كه پرهيزگاران را در پيشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوريم» پرسيد و عرض كرد : اى پيامبر خدا! آيا هيأتهاى اعزامى جز سواره هستند؟ ـ فرمود : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، پرهيزگاران چون از گورهاى خود بيرون آيند با اشترانِ سفيد بالدارى كه جهازشان طلاست رو به رو مى شوند. بند كفشهايشان نورى درخشان است، فاصله هر قدم آن اشتران به اندازه اى است كه چشم كار مى كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار چيز است كه در هر كس باشد از آن روز وحشتِ بزرگ در امان است : هر گاه چيزى به او داده شود، بگويد : الحمد للّه ؛ هر گاه گناهى مرتكب شود بگويد : استغفر اللّه ؛ اگر مصيبتى به او رسد، بگويد : انّا للّه و انّا اليه راجعون؛ هر گاه نيازى داشته باشد، آن را از پروردگارش بخواهد و هر گاه از چيزى بترسد، به پروردگارش پناه برد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس با فحشا و شهوتى رو به رو شود و از ترس خداوند عزّ و جلّ از آن دورى كند، خداوند آتش را بر او حرام گرداند و از آن وحشت بزرگ ايمنش دارد و آنچه را كه در كتاب خود در آيه «و براى آن كه از مقام و عظمت پروردگارش بترسد دو بهشت است» به او وعده داده است، عملى سازد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به جاى دشمنى با مردم، با نفْس خود دشمنى ورزد، خداوند او را از هراس روز قيامت ايمن دارد.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «در آن روز، خدا پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده اند فرو نگذارد و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد» ـ فرمود : هر كس در آن روز نورى داشته باشد، نجات مى يابد و هر مؤمنى براى خود نورى دارد.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «روزى كه پرهيزگاران را محشور كنيم كه به پيشگاه خداى رحمان [ سواره ]وارد شوند» ـ فرمود : سوار بر اشتران نژاده محشور مى شوند.