الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فَدُكَّتِ الأرضُ دَكّا دَكّا ، و مُدَّت لِأمرٍ يُرادُ بِها مَدّا مَدّا ، وَ اشتَدَّ المُثارونَ إلَى اللّه ِ شَدّا شَدّا ، و تَزاحَفَتِ الخَلائقُ إلَى المَحشَرِ زَحفا زَحفا .
امام على عليه السلام : پس، زمين ريز ريز و هموار شود و براى هدف مورد نظر پهن و گسترده گردد و مردگانِ برانگيخته شده، دوان دوان به سوى خدا بشتابند و خلايق دسته دسته، به سوى محشر هجوم آورند.
عنه عليه السلام : حَتّى إذا بَلَغَ الكِتابُ أجَلَهُ ··· و قَلَعَ جِبالَها و نَسَفَها و دَكَّ بَعضُها بَعضا مِن هَيبَةِ جَلالَتِهِ و مَخوفِ سَطوَتِه .
امام على عليه السلام : تا آن گاه كه آن نوشته (مقدّرات جهان) زمانش به سر آيد··· و كوهها را از بُن بركند و پراكنده سازد و از هيبت جلال خدا و ترس از سطوت و شكوه او برخى بر برخى ديگر كوفته شود.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «كَلاّ إذا دُكَّتِ الأرضُ ···» ـ : هِيَ الزَّلزَلَةُ .
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «آرى،آن گاه كه زمين ريز ريز شود» ـ فرمود : مراد زلزله [قيامت] است.