رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سُئلَ : مَتى السّاعَةُ ؟ ـ : ما المَسؤولُ عنها بِأعلَمَ مِنَ السّائلِ ، و سَاُخبِرُكَ عَن أشراطِها : ··· إذا كانَتِ الحُفاةُ العُراةُ رُؤوسَ النّاسِ فَذاكَ مِن أشراطِها ، و إذا تَطاوَلَ رُعاةُ البُهمِ فِي البُنيانِ فَذاكَ مِن أشراطِها ، في خَمسٍ مِنَ الغَيبِ لا يَعلَمُهُنَّ إلاّ اللّه ُ «إنَّ اللّه َ عِنْدَهُ عِلْمُ السّاعَةِ» . .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به اين كه قيامت كى فرا مى رسد ـ فرمود : در اين باره، سؤال شونده از سؤال كننده بيشتر نمى داند اما نشانه هاى آن را برايت مى گويم : ··· هر گاه پابرهنگانِ لخت، سران مردم شوند اين از نشانه هاى فرا رسيدن قيامت است و هر گاه چرانندگان دام در ساختمانها با يكديگر رقابت كنند، اين از نشانه هاى فرا رسيدن قيامت است. پنج چيز از غيب است و جز خدا كسى از آنها آگاه نيست «علم فرا رسيدن زمان قيامت نزد خداست».
عنه صلى الله عليه و آله : لا تَقومُ السّاعَةُ حَتّى يُعِزَّ اللّه ُ فيهِ ثَلاثا : دِرهَما مِن حَلالٍ ، وَ عِلما مُستَفادا ، و أخا في اللّه ِ عَزَّ و جلَّ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت بر پا نشود، مگر آن گاه كه خداوند سه چيز را كمياب گرداند : درهمى از حلال، دانشى سودمند و برادرى در راه خداوند عزّ و جلّ.
عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سُئلَ عَن أوَّلِ أشراطِ السّاعَةِ ـ : نارٌ تَحشُرُ النّاسَ مِنَ المَشرِقِ إلَى المَغرِبِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از نخستين نشانه فرا رسيدن قيامت ـ فرمود : آتشى كه مردم را از شرق تا غرب عالم فرا گيرد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شيوع فلج و مرگهاى ناگهانى از نشانه هاى قيامت است.
عنه صلى الله عليه و آله : إذا رَأيتَ ··· أصحابَ البُنيانِ ، يَتَطاوَلونَ بِالبُنيانِ و رَأيتَ الحُفاةَ الجِياعَ العالَةَ كانوا رُؤوسَ النّاسِ فَذاكَ مِن مَعالِمِ السّاعَةِ و أشراطِها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه ديدى ··· صاحبان ساختمانها در [داشتن] ساختمانها با يكديگر تفاخر و همچشمى مى كنند و ديدى كه پابرهنگانِ گرسنه و تهيدست سران مردم شده اند، اين از نشانه هاى فرا رسيدن قيامت باشد.
عنه صلى الله عليه و آله : لا تَقومُ السّاعَةُ حَتّى يَحمِلَ الرَّجُلُ جِرابَ المالِ فيَطوفَ بِه فَلا يَجِدَ أحَدا يَقبَلُهُ ، فيَضرِبَ بِهِ الأرضَ فيَقولَ : لَيتَكَ لَم تَكُن ! لَيتَكَ كُنتَ تُرابا! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت فرا نرسد، مگر آن گاه كه آدمى هميان پول را بردارد و بگردد اما كسى را نيابد كه آن را بپذيرد. پس، هميان را بر زمين زند و گويد : اى كاش نبودى، اى كاش خاك بودى!
عنه صلى الله عليه و آله : إذا تَقارَبَ الزَّمانُ انتَقَى المَوتُ خِيارَ اُمَّتي كَما يَنتَقي أحَدُكُم خِيارَ الرُّطَبِ مِنَ الطَّبَقِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه زمان [قيامت ]نزديك شود مرگ، نيكان امّت مرا گلچين مى كند همان گونه كه شما خرماهاى خوب را از سينى مى چينيد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت بر پا نشود،مگر آن گاه كه خورشيد از مغرب طلوع كند.
عنه صلى الله عليه و آله : مِن أشراطِ السّاعَةِ كَثرَةُ القُرّاءِ و قِلَّةُ الفُقَهاءِ ، و كَثرَةُ الاُمَراءِ و قِلَّةُ الاُمَناءِ ، و كَثرَةُ المَطَرِ و قِلَّةُ النَّباتِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از نشانه هاى فرا رسيدن زمان قيامت، اين است كه قرآن خوانان بسيارند و فقيهان اندك. فرمانروايان فراوانند و مردمان امين و امانتدار اندك. باران بسيار مى بارد، اما گياهان اندك مى رويند.
عنه صلى الله عليه و آله : أيُّها النّاسُ ، إنَّ بَينَ يَدَيِ السّاعَةِ اُمورا شِدادا ، و أهوالاً عِظاما ، و زَمانا صَعبا يَتَمَلَّكُ فيهِ الظَّلَمَةُ ، و يَتَصَدَّرُ فيهِ الفَسَقَةُ ، و يُضامُ فيهِ الآمِرونَ بِالمَعروفِ ، و يُضطَهَدُ فيهِ النّاهونَ عَنِ المُنكَرِ ، فَأعِدّوا لِذلكَ الإيمانَ ، و عَضّوا عَلَيهِ بِالنَّواجِذِ ، وَ الجَؤُوا إلَى العَمَلِ الصّالِحِ و أكرِهوا عَلَيهِ النُّفوسَ تُفضوا إلَى النَّعيمِ الدّائمِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مردم! همانا پيشاپيش قيامت امورى دشوار و هول و هراسهايى بزرگ و زمانه اى سخت است. در آن زمان ستمگران زمامدار مى شوند و نابكاران منصب دار، امر كنندگان به معروف مورد ستم واقع مى شوند و نهى كنندگان از منكر، تحت فشار قرار مى گيرند. پس ايمان را براى آن روز آماده سازيد و بر آن سخت شكيبايى ورزيد و آن را به كار نيك و شايسته پناهنده سازيد و جانها را بر [پذيرش ]آن مجبور گردانيد، تا به نعمت جاويدان دست يابيد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت بر پا نشود، مگر براى آفريدگان بد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت بر پا نشود، مگر براى مردمان بد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از بدترين مردمان كسانى هستند كه در زمان حيات خود قيامت را دريابند.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فَاللّه َ اللّه َ عِبادَ اللّه ِ ! فإنَّ الدّنيا ماضِيَةٌ بِكُم عَلى سَنَنٍ ، و أنتُم و السّاعَةُ في قَرَنٍ ، و كأنَّها قَد جاءَت بِأشراطِها ، و أزِفَت بِأفراطِها .
امام على عليه السلام : از خدا بترسيد، اى بندگان خدا! زيرا كه دنيا همه شما را از يك راه مى برد [و با شما همان مى كند كه با گذشتگان كرد] و شما و زمان قيامت به يك ريسمان بسته هستيد و گويا قيامت نشانه هاى خويش را آشكار ساخته و پرچمهايش را نزديك كرده است.
تفسير نور الثقلين : ـ في قولهِ تعالى : «فارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ» ـ : و اختُلِف فِي الدُّخان : فقيل : إنّه دخان يأتي من السماء قَبلَ قيام الساعة يَدخُل في أسماع الكفَرة حتّى يكونَ رأسُ الواحد كالرأس الحَنيذ ، و يَعتَري المؤمنَ منه كهيئةِ الزُّكام، و تكون الأرض كلّها كبَيتٍ اُوقِد فيه ليس فيه خِصاص يمدّ ذلك أربعين يوما ، عن عليّ و ابن عبّاس و الحسن . .
تفسير نور الثقلين : درباره آيه «پس چشم به راه روزى باش كه آسمان، دودى آشكار بياورد» ـ : درباره اين دود اختلاف نظر است. به قولى آن دودى است كه، پيش از بر پا شدن قيامت، از آسمان مى آيد و در گوشهاى كفّار داخل مى شود، تا جايى كه سر هر يك از آنها مانند كلّه پخته و بريان شده مى گردد و مؤمن از آن [دود] در حدّ زكام آسيب مى بيند؛ زمين سراسر همچون خانه اى مى شود كه طعمه حريق شده و در آن هيچ سوراخ و شكافى نيست. اين وضع چهل روز ادامه مى يابد. اين قول از على و ابن عباس و حسن روايت شده است .