رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : بُعِثتُ أنا وَ السّاعَةُ كَهاتَينِ ـ و أشارَ بِالوُسطى وَ السَّبّابَةِ ـ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ پس از آن كه دو انگشت نشانه و ميانه خود را نشان داد ـ فرمود : [فاصله زمانى ميان]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد.
الجعفريّات عن رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهاتَينِ ـ و أشارَ بِإصبَعهِ : السَّبّابَةِ و الوُسطى ثُمَّ قالَ ـ : وَ الّذي نَفسِي بِيَدِه إنّي لَأجِدُ السّاعةَ بَينَ كِتفَيَّ .
الجعفريّات : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله انگشت خود را نشان داد و فرمود : [فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد. آن گاه فرمود : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، من زمان قيامت را در ميان شانه خود مى يابم.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهذِهِ مِن هذِهِ ، إن كادَت لَتَسبِقُني ! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : [فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين و اين است، گويى نزديك بود بر من پيشى گيرد.
عنه صلى الله عليه و آله : بُعِثتُ و السّاعَةُ كَفَرسَي رِهانٍ يَسبِقُ أحَدُهُما صاحِبَهُ بِاُذُنِهِ ، إن كانَتِ السّاعَةُ لَتَسبِقُني إلَيكُم ! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من برانگيخته شدم و [فاصله بعثت من و ]قيامت مانند دو اسب مسابقه است كه يكى از ديگرى فقط گوشش جلوتر باشد؛ نزديك بود قيامت از من به سوى شما پيشى گيرد.
الأمالي للطوسي : كانَ [ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ]إذا خَطَبَ قالَ في خُطبَتِهِ : أمّا بَعدُ ، فإذا ذَكَرَ السّاعَةَ اشتَدَّ صَوتُهُ ، وَ احمَرَّتْ وَجنَتاهُ ، ثُمَّ يَقولُ : صَبَّحَتكُمُ السّاعَةُ أو مَسَّتكُم ، ثُمَّ يَقولُ : بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهذِه مِن هذِه ، و يُشيرُ بِإصبَعَيهِ .
الأمالى للطوسى : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هر گاه خطبه مى خواند در خطبه خود جمله «اما بعد» را مى گفت و چون از زمان قيامت سخن به ميان مى آورد، صدايش اوج مى گرفت و گونه هايش سرخ مى گشت. سپس مى فرمود: قيامت صبح يا شب به سراغ شما مى آيد. آنگاه دو انگشت خود را نشان مى داد و مى فرمود: [فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت به اندازه فاصله اين دو انگشت است.
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنَّ اللّه َ جَعَلَ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله عَلَما لِلسّاعَةِ، و مُبَشِّرا بِالجَنَّةِ، و مُنذِرا بِالعُقوبَةِ .
امام على عليه السلام : خداوند محمّد صلى الله عليه و آله را نشانه رستاخيز قرار داد و نويد دهنده بهشت و بيم دهنده از كيفر.
امام على عليه السلام : شما و قيامت، به يك ريسمان بسته شده ايد [و از هم جدا نمى مانيد ].
امام على عليه السلام : قيامت، چهره خويش آشكار كرده و نشانه آن براى هوشمندان علامت شناس هويدا گشته است.