رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ لأِحَدِكُم ثَلاثَةَ أخِلاّءَ : مِنهُم مَن يُمَتِّعُهُ بِما سَألَهُ فذلكَ مالُهُ ، و مِنهُم خَليلٌ يَنطَلِقُ مَعَهُ حَتّى يَلِجَ القَبرَ و لا يُعطيِهِ شَيئا و لا يَصحَبُهُ بَعدَ ذلكَ فَاُولئكَ قَريبُهُ ، و مِنهُم خَليلٌ يَقولُ : وَ اللّه ِ أنا ذاهِبٌ مَعَكَ حَيثُ ذَهَبتَ و لَستُ مُفارِقَكَ ! فذلكَ عَمَلُهُ ، إن كانَ خَيرا و إن كانَ شَرّا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر يك از شما را سه دوست است : يكى از آنها دوستى است كه خواهش او را برآورده مى سازد و آن مال و ثروت اوست، ديگرى دوستى است كه تا لب گور با او مى آيد اما چيزى به او نمى دهد و از آن به بعد همراهيش نمى كند و آن خويشاوند اوست، سومى دوستى است كه مى گويد : به خدا قسم هر جا بروى با تو مى آيم و از تو جدا نمى شوم! اين دوست عمل اوست. اگر خوب باشد، پاداش خوب مى بيند و اگر بد باشد، سزاى بد مى يابد.
عنه صلى الله عليه و آله : يَتبَعُ المَيِّتَ ثَلاثَةٌ : أهلُه و مالُهُ و عَمَلُهُ ، فيَرجِعُ اثنانِ و يَبقى واحِدٌ ؛ يَرجِعُ أهلُهُ و مالُه و يَبقى عَمَلُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سه چيز مرده را [ تا لب گور ]همراهى مى كنند : خانواده اش، دارايى اش و عملش. دو تاى آنها برمى گردند و يكى باقى مى ماند. خانواده و دارايى او برمى گردند و عملش با او مى ماند.
عنه صلى الله عليه و آله : إذا ماتَ الإنسانُ انقَطَعَ عَمَلُهُ إلاّ مِن ثَلاثٍ : إلاّ مِن صَدَقَةٍ جارِيَةٍ ، أو عِلمٍ يُنتَفَعُ بِهِ ، أو وَلَدٍ صالِحٍ يَدعو لَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه انسان بميرد، رشته عملش قطع مى شود مگر سه چيز كه دنباله دارد : صدقه جاريه، يا دانشى كه مردم از آن بهره مند شوند، يا فرزند نيكوكارى كه برايش دعا كند.
عنه صلى الله عليه و آله : سَبعَةُ أسبابٍ يُكتَبُ لِلعَبدِ ثَوابُها بَعدَ وَفاتِهِ: رَجُلٌ غَرَسَ نَخلاً، أو حَفَرَ بِئرا، أو أجرى نَهرا ، أو بَنى مَسجِدا ، أو كَتَبَ مُصحَفا ، أو وَرَّثَ عِلما ، أو خَلَّفَ وَلَدا صالِحا يَستَغفِرُ لَهُ بَعدَ وَفاتِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هفت چيز است كه بعد از مرگِ آدمى، ثواب آنها برايش نوشته مى شود : مردى كه درخت خرمايى بكارد، يا چاه آبى حفر كند، يا نهرى جارى سازد، يا مسجدى بسازد، يا كتابى بنويسد، يا دانشى از خود به ارث گذارد، يا فرزند شايسته اى بر جاى نهد كه بعد از مرگش براى او از خدا آمرزش بخواهد.
امام على عليه السلام : آدمى را چيزى جز عمل، همراهى نمى كند.
امام على عليه السلام : همنشينِ خير خواه، همان عمل شايسته است.
بحار الأنوار عن داوودِ بنِ فرقد : سمعتُ أبا جَعفرٍ عليه السلام يقولُ: إنَّ العَمَلَ الصّالِحَ يَذهَبُ إلَى الجَنَّةِ فيُمَهِّدُ لِصاحِبهِ كما يَبعَثُ الرَّجُلُ غُلامَهُ فيَفرُشُ لَهُ ، ثُمَّ قَرَأ : «وَ أمَّا الّذينَ آمَنـوا وَ عَمِلـوا الصّـالِحـاتِ فَلأِنفُسِهِـم يَمْهَدونَ» .
بحار الأنوار ـ به نقل از داوود بن فرقد ـ : از امام باقر عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : كار نيك به بهشت مى رود و زمينه را براى صاحبش آماده مى سازد؛ همچنان كه انسان خدمتكارش را به جايى مى فرستد تا آن جا را برايش فرش كند. حضرت سپس اين آيه را تلاوت كرد : «اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك كردند، براى خويشتن آماده مى كنند».