تشويق به عمل
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : العَمَلَ العَمَلَ ، ثُمَّ النِّهايَةَ النِّهايَةَ ، و الاستِقامَةَ الاستِقامَةَ ، ثُمَّ الصَّبرَ الصَّبرَ ، و الوَرَعَ الوَرَعَ ، إنَّ لَكُم نِهايَةً فَانتَهوا إلى نِهايَتِكُم .[نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶.]
امام على عليه السلام : به جِد، عمل كنيد و حتما آن را به پايانش رسانيد و در آن پايدارى كنيد، آن گاه سختْ شكيبايى ورزيد و به راستى پارسا باشيد. همانا شما را پايانى است؛ پس، خود را به آن پايان (بهشت) رسانيد.
عنه عليه السلام : إنَّكُم إلى إعرابِ الأعمالِ أحوَجُ مِنكُم إلى إعرابِ الأقوالِ .[غرر الحكم : ۳۸۲۸.]
امام على عليه السلام : شما به انجامِ درست و صحيح كارها نيازمندتريد تا درست و فصيح ادا كردن سخنان.
عنه عليه السلام : مَن يَعمَلْ يَزدَدْ قُوَّةً ، مَن يُقَصِّرْ في العَمَلِ يَزدَدْ فَترَةً .[غرر الحكم : (۷۹۹۰ ـ ۷۹۹۱).]
امام على عليه السلام : هر كه كار كند نيرومندتر شود و هر كه در كار كوتاهى ورزد، سستى او [در كارها ]افزوده شود.
عنه عليه السلام : الشَّرَفُ عِندَ اللّه ِ سُبحانَهُ بِحُسنِ الأعمال ، لا بحُسنِ الأقوالِ .[غرر الحكم : ۱۹۲۴.]
امام على عليه السلام : شرافت و بزرگى نزد خداوند سبحان به نيكويى كردارهاست، نه به نيكويى گفتارها.
امام على عليه السلام : علم، راهنماييت مى كند و عمل تو را به هدف مى رساند.
امام على عليه السلام : با كار است كه پاداش به دست مى آيد،نه با تنبلى.
عنه عليه السلام : مَن أبطَأ بِهِ عَمَلُهُ ، لَم يُسرِعْ بِه نَسَبُهُ (حَسَبُه) .[نهج البلاغة : الحكمة ۲۳ ، ۳۸۹ .]
امام على عليه السلام : هر كس عملش او را عقب بيندازد، نسبش [حَسَبَش] او را شتابان نَبَرد.
امام على عليه السلام : عمل، شعار مؤمن است.
امام على عليه السلام : عمل، همسفرِ شخصِ برخوردار از يقين است.
امام على عليه السلام : عمل، كاملترين خَلَف [انسان ]است.
امام على عليه السلام : دين اندوخته است و دانش راهنما.
امام على عليه السلام : با نيكويى كردار است كه ميوه دانش چيده مى شود نه با زيبايى گفتار.
عنه عليه السلام : جاءَ رَجُلٌ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله قالَ : ما يَنفي عَنّي حُجَّةَ الجَهلِ ؟ قالَ : العِلمُ ، قالَ : فَما يَنفي عَنّي حُجَّةَ العِلمِ ؟ قالَ : العَمَلُ .[تنبيه الخواطر : ۱/۶۴.]
امام على عليه السلام : مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد : چه چيز حجّت نادانى را از من دور مى كند؟ فرمود : دانش. عرض كرد : چه چيز حجت دانش را از من دور مى سازد؟ فرمود : عمل.
عنه عليه السلام : لا تَكُن مِمَّن يَرجو الآخِرَةَ بِغَيرِ العَمَلِ ··· يُحِبُّ الصّالِحينَ و لا يَعمَلُ عَمَلَهُم ، و يُبغِضُ المُذنِبينَ و هُوَ أحَدُهُم ··· يَخافُ عَلى غَيرِهِ بِأدنى مِن ذَنبِهِ ، و يَرجو لِنَفسِهِ بِأكثَرَ مِن عَمَلِهِ ··· يُقَصِّرُ إذا عَمِلَ ، و يُبالِغُ إذا سَألَ ··· فهُوَ بِالقَولِ مُدِلٌّ ، و مِنَ العَمَلِ مُقِلٌّ ! .[نهج البلاغة : الحكمة ۱۵۰.]
امام على عليه السلام : چونان كسى مباش كه بدون عمل به آخرت اميد مى بندد··· مردمان نيك كردار را دوست مى دارد، اما اعمال آنها را انجام نمى دهد، گنهكاران را دشمن دارد اما خود در جرگه آنهاست··· براى ديگرى به گناهى كمتر از گناه خود ترسان مى شود و براى خود بيش از كردارش اميد پاداش دارد··· در كار [نيك] كوتاهى مى ورزد و در درخواست پاداش اصرار مى كند··· حرف زياد مى زند و عمل كم مى كند!
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ الزُّهّادِ ـ : كانوا قَوما مِن أهلِ الدّنيا و لَيسوا مِن أهلِها ، فَكانوا فيها كمَن لَيسَ مِنها ، عَمِلوا فيها بِما يُبصِرونَ ، و بادَروا فيها ما يَحذَرونَ .[نهج البلاغة : الخطبة ۲۳۰.]
امام على عليه السلام : ـ در وصف پارسايان ـ فرمود : آنان گروهى از مردم دنيا بودند، اما دنيايى نبودند. در دنيا چونان كسانى زيستند كه اهل دنيا نيستند. در دنيا بر اساس بينش عمل كردند و از آنچه مى ترسيدند پيشى گرفتند و پيش از آن كه مرگ به سراغشان آيد به عمل پرداختند.
عنه عليه السلام : فَاعمَلوا و أنتُم في نَفَسِ البَقاءِ ، و الصُّحُفُ مَنشورَةٌ ، و التَّوبَةُ مَبسوطَةٌ ، وَ المُدبِرُ يُدعى ، و المُسيءُ يُرجى ، قَبلَ أن يَخمِدَ العَمَلُ ، و يَنقَطِعَ المَهَلُ .[نهج البلاغة : الخطبة ۲۳۷.]
امام على عليه السلام : اكنون كه در فراخناى زندگى هستيد و نامه هاى عملتان گشوده و بساط توبه گسترده است و فرارىِ از طاعت خدا به سوى خدا فرا خوانده مى شود و بدكار جاى اميدوارى دارد، عمل كنيد پيش از آن كه چراغ عمل خاموش شود و فرصت از كف برود.
عنه عليه السلام : إنَّما يُستَدَلُّ عَلَى الصّالِحينَ بِما
يُجري اللّه ُ لَهُم عَلى ألسُنِ عِبادِهِ ، فَلْيَكُنْ أحَبَّ الذَّخائرِ إلَيكَ ذَخيرَةُ العَمَلِ الصّالِحِ .[نهج البلاغة: الكتاب۵۳.]
امام على عليه السلام : نيكوكاران از سخنانى شناخته شوند كه خداوند درباره آنان بر زبان بندگان خويش جارى مى سازد؛ پس بايد كه دوست داشتنى ترين اندوخته در نظر تو اندوختن كار نيك باشد.
عنه عليه السلام : فَاعمَلوا وَ العَمَلُ يُرفَعُ ، و التَّوبَةُ تَنفَعُ ، و الدُّعاءُ يُسمَعُ ، و الحالُ هادِئَةٌ ، و الأقلامُ جارِيَةٌ ··· .[نهج البلاغة : الخطبة ۲۳۰.]
امام على عليه السلام : عمل كنيد هنوز كه كار [به درگاه خدا] بالا برده مى شود و توبه سود مى بخشد و دعا شنيده مى شود و اوضاع آرام است و قلمها[ى فرشتگان مأمور ثبت اعمال ]در كار ···
عنه عليه السلام : اِعمَلوا رَحِمَكُمُ اللّه ُ عَلى أعلامٍ بَيِّنَةٍ ، فَالطَّريقُ نَهجٌ يَدعو إلى دارِ السَّلامِ ، و أنتُم في دارِ مُستَعتَبٍ عَلى مَهَلٍ و فَراغٍ ، و الصُّحُفُ مَنشورَةٌ ، و الأقلامُ جارِيَةٌ ، و الأبدانُ صَحيحَةٌ ، و الألسُنُ مُطلَقَةٌ ، و التَّوبَةُ مَسموعَةٌ ، و الأعمالُ مَقبولَةٌ .[نهج البلاغة: الخطبة ۹۴.]
امام على عليه السلام : رحمت خدا بر شما باد، با توجه به نشانه هاى آشكار حق عمل كنيد؛ زيرا كه اين راهِ روشن، شما را به سراى آرامش (بهشت) مى كشاند و شما در سرايى هستيد كه از روى فرصت و فراغت مى توانيد خشنودى پروردگار را به دست آوريد، در جايى هستيد كه نامه هاى اعمال باز است و قلمها در كار و بدنها سالم و زبانها رها و توبه شنيده مى شود و اعمال پذيرفته مى گردد.
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : إنَّ أحَبَّكُم إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ أحسَنُكُم عَمَلاً ، و إنَّ أعظَمَكُم عِندَ اللّه ِ عَمَلاً أعظَمُكُم فيما عِندَ اللّه ِ رَغبَةً .[الكافي : ۸/۶۸/۲۴.]
امام زين العابدين عليه السلام : محبوبترين شما نزد خداوند عزّ و جلّ نكو كارترين شماست. و كارِ آن كس نزد خداوند پر ارجتر و زيادتر است كه رغبتش به آنچه نزد اوست زيادتر باشد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : دَعا اللّه ُ النّاسَ فِي الدّنيا بِآبائهِم لِيَتَعارَفوا ، و في الآخِرَةِ بأعمالِهِم لِيُجازَوا ، فقالَ : «يا أيُّها الّذينَ آمَنوا» ، «يا أيُّها الّذينَ كَفَروا» .[بحار الأنوار : ۷۸/۲۰۸/۷۲.]
امام صادق عليه السلام : خداوند در دنيا مردم را به نام پدرانشان خواند تا يكديگر را بشناسند و در آخرت به كردارهايشان، تا سزا داده شوند. پس فرمود : «اى كسانى كه ايمان آورده ايد» «اى كسانى كه كافر شده ايد».
امام صادق عليه السلام : اندكى عمل كنيد و بسيار متنعم شويد.
الإمامُ الهاديُّ عليه السلام : النّاسُ فِي الدّنيا بِالأموالِ ، و في الآخِرَةِ بِالأعمالِ .[الدرّة الباهرة : ۴۱.]
امام هادى عليه السلام : مردم در دنيا با اموال سر و كار دارند و در آخرت با اعمال.
- کتابخانه احادیث شیعه
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست میزان الحکمه ج۸
- تشويق به عمل