الإمامُ عليٌّ عليه السلام : قَصَمَ ظَهري عالِمٌ مُتَهَتِّكٌ، و جاهِلٌ مُتَنَسِّكٌ ، فالجاهِلُ يَغُشُّ النّاسَ بِتَنَسُّكِهِ ، و العالِمُ يُنَفِّرُهُم بِتَهَتُّكِهِ .
امام على عليه السلام : دانشمندِ پرده در و عابد نادان، پشت مرا شكستند؛ زيرا نادان با عبادت خود مردم را فريب مى دهد و دانشمند با تباه كارى هاى خود آنان را فرارى مى دهد.
عنه عليه السلام : قَطَعَ ظَهري رَجُلانِ مِنَ الدّنيا : رَجُلٌ عَليمُ اللِّسانِ فاسِقٌ ، و رَجُلٌ جاهِلُ القَلبِ ناسِكٌ ، هذا يَصُدُّ بِلِسانِهِ عَن فِسقِهِ ، و هذا بِنُسُكِهِ عَن جَهلِهِ ، فَاتَّقوا الفاسِقَ مِنَ العُلَماءِ ، و الجاهِلَ مِنَ المُتَعَبِّدينَ ، اُولئكَ فِتنَةُ كُلِّ مَفتونٍ ، فإنّي سَمِعتُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَقولُ : يا عَلِيُّ ، هَلاكُ اُمَّتي عَلى يَدَي (كُلِّ) مُنافِقٍ عَليمِ اللِّسانِ .
امام على عليه السلام : در دنيا دو كس پشت مرا شكستند: مرد زبان بازِ تبهكار و مرد نادانْ روانِ عبادت پيشه. او با زبان خود تبهكاريش را مى پوشاند و اين با عبادتِ خود نادانيش را. پس، از علماىِ تبهكار و عبادت پيشگانِ نادان بپرهيزيد كه اينان مايه اغواى هر ساده لوح اغوا شده اى هستند. از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمايد: اى على! هلاكت امّت من به دست منافقان زبان باز است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إيّاكُم وَ الجُهّالَ مِنَ المُتَعَبِّدينَ، و الفُجّارَ مِنَ العُلَماءِ ؛ فَإنَّهُم فِتنَةُ كُلِّ مَفتونٍ .
امام باقر عليه السلام : زنهار از عابدانِ نادان و علماىِ نابكار؛ زيرا اينها مايه فريب هر فريب خورده اى هستند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : قَطَعَ ظَهري اثنانِ : عالِمٌ مُتَهَتِّكٌ ، و جاهِلٌ مُتَنَسِّكٌ ، هذا يَصُدُّ النّاسَ عَن عِلمِهِ بِتَهَتُّكِهِ ، و هذا يَصُدُّ النّاسَ عَن نُسُكِهِ بِجَهلِهِ .
امام صادق عليه السلام : دو كس پشت مرا شكستند: دانشمندِ پرده در و عابدِ نادان. آن يكى با زشت كاريهاى خود مردم را از علمش باز مى دارد و اين يكى با نادانىِ خود آنها را از عبادتش باز مى دارد.