رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ كانَ يَقولُ ـ : اللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن عِلمٍ لا يَنفَعُ ، و مِن قَلبٍ لا يَخشَعُ ، و مِن نَفسٍ لا تَشبَعُ ، و مِن دَعوَةٍ لا يُستَجابُ لَها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ بارها ـ مى فرمود : بار خدايا! به تو پناه مى برم از دانشى كه سود نبخشد و از دلى كه خاشع نباشد و از نفْسى كه سير نشود و از دعايى كه پذيرفته نگردد.
عنه صلى الله عليه و آله ـ أيضا ـ : اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن عِلمٍ لا يَنفَعُ ، و قَلبٍ لا يَخشَعُ ، و دُعاءٍ لا يُسمَعُ ، و نَفسٍ لا تَشبَعُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ بارها ـ مى فرمود : بار خدايا! به تو پناه مى برم از دانشى كه سود نمى دهد و دلى كه خاشع نيست و دعايى كه شنيده نمى شود و نفسى كه سير نمى گردد.
عنه صلى الله عليه و آله : العِلمُ الّذي لا يُعمَلُ بِهِ كالكَنزِ الّذي لا يُنفَقُ مِنهُ ، أتعَبَ صاحِبُهُ نَفسَهُ في جَمعِهِ ، و لَم يَصِلْ إلى نَفعِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دانشى كه به كار بسته نشود، مانند گنجى است كه از آن خرج نشود. صاحب چنين گنجى براى اندوختنِ آن خود را به رنج افكنده و سودى از آن نبرده است.
عنه صلى الله عليه و آله : رُبَّ حامِلِ فِقهٍ غَيرُ فَقيهٍ ، و مَن لَم يَنفَعْهُ عِلمُهُ ضَرَّهُ جَهلُهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بسا فقه دانى كه فقيه نباشد . و كسى كه دانشش او را سود نرساند، نادانيش به او زيان رساند.
عنه صلى الله عليه و آله : نَعوذُ بِاللّه ِ مِن عِلمٍ لا يَنفَعُ ؛ و هُوَ العِلمُ الّذي يُضادُّ العَمَلَ بِالإخلاصِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به خدا پناه مى بريم از دانشى كه سود نمى بخشد و آن دانشى است كه دشمنِ عملِ خالصانه باشد.
امام على عليه السلام : در دلى كه خاشع نباشد و چشمى كه اشك نريزد و دانشى كه سود نبخشد خيرى نيست.
امام على عليه السلام : بسا دانشمندى كه نادانيش او را كُشت در حالى كه دانشش با او بود و سودش نرساند.
امام على عليه السلام : بسا نادانى كه نادانيش مايه نجات اوست.
امام على عليه السلام : بسا نادانى اى كه از دانايى سودمندتر باشد.
امام على عليه السلام : دانشى كه سود نبخشد، چون دارويى است كه اثر نكند.
عنه عليه السلام ـ و هُوَ يَصِفَ زَمانَهُ ـ : أيُّها النّاسُ ، إنّا قَد أصبَحنا في دَهرٍ عَنودٍ ، و زَمَنٍ كَنودٍ (شَديدٍ) ، يُعَدُّ فيهِ المُحسِنُ مُسيئا ، و يَزدادُ الظّالِمُ فيهِ عُتُوّا، لا نَنتَفِعُ بِما عَلِمنا، و لا نَسألُ عَمّا جَهِلنا .
امام على عليه السلام ـ در توصيف روزگار خود ـ فرمود : اى مردم! ما در روزگارى منحرف و زمانه اى ناسپاس به سر مى بريم. نيكوكار، بدكار به شمار مى آيد و ستمكار بيش از پيش بر طغيانش مى افزايد. از آنچه مى دانيم بهره مند نمى شويم و آنچه را نمى دانيم نمى پرسيم.
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ المُتَّقينَ ـ : غَضّوا أبصارَهُم عَمّا حَرَّمَ اللّه ُ عَلَيهِم ، و وَقَفوا أسماعَهُم عَلَى العِلمِ النّافِعِ لَهُم .
امام على عليه السلام ـ در وصف پرهيزگاران ـ فرمود : از آنچه خداوند برايشان حرام كرده است، چشم فرو بستند و گوشهاى خود را وقف دانشى كردند كه برايشان سودمند است.