نقش كار در دانش

ارشاد القلوب: در حديث معراج آمده است: اى احمد! خِردِ خويش را، پيش از آن كه برود، به كار گير؛ زيرا كسى كه خردش را به كار گيرد نه خطا مى كند و نه سركشى.

عيسى عليه السلام : آموختن علمى كه آن را به كار نمى بندى، به حال تو سودمند نيست. دانش بسيار، هر گاه به آن عمل نكنى، جز بر نادانى تو نمى افزايد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : علم، عمل را صدا مى زند، اگر پاسخش را بدهد مى ماند و گر نه مى رود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هان! عالم كسى است كه به علم عمل كند، هر چند كم عمل باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ چون آيه «و آن را جز دانشمندان نفهمند» را تلاوت كرد ـ فرمود : دانشمند كسى است كه معرفت و آگاهيش را از خدا فرا گيرد و از محرّمات باز ايستد و به طاعت او عمل كند و از خشم او دورى نمايد.

امام على عليه السلام : علم و عمل همدوشند. پس هر كه بداند عمل كند؛ علم عمل را صدا مى زند اگر پاسخش داد مى ماند و گر نه از پيش او مى رود.

امام على عليه السلام : اى قرآن دانان، به قرآن عمل كنيد؛ زيرا دانا كسى است كه علم بياموزد و سپس به علم خود عمل كند و دانشش با كردارش سازگار باشد.

امام على عليه السلام : علم، به عمل است.

امام على عليه السلام : كسى كه به علم خود عمل نكند، عالم نيست.

امام على عليه السلام : هيچ چيز مانند به كار بستن علم، آن را رشد ندهد.

امام صادق عليه السلام : علم و عمل به هم بسته شده اند. بنا بر اين، هر كه بداند عمل كند و هر كه عمل كند بداند. علم، عمل را صدا مى زند، اگر پاسخش داد مى ماند و گر نه مى رود.