عالم

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترى عالم بر ديگران، همچون برترى پيامبر بر امّت خود است.

امام على عليه السلام : عالم، نادان را مى شناسد، چون خودش قبلاً نادان بوده است، اما نادان عالم را نمى شناسد؛ زيرا قبلاً عالم نبوده است.

امام على عليه السلام : عالم با دل و جانِ خود نگاه مى كند؛ نادان با چشم و ديده خود مى نگرد.

امام على عليه السلام : عالم، در حقيقت، كسى است كه دانش او وى را به پارسايى و پرهيزگارى و دل بركندن از دنياى فانى و شيفتگى به بهشت فرا خواند.

امام على عليه السلام : سبكسرى و غفلت در دل عالم وجود ندارد.

امام على عليه السلام : عالم، عالم نيست مگر آن گاه كه به فرا دست خود رشك نورزد، فرو دست خود را كوچك نشمارد، و در برابر [آموختن ]دانشِ خود، چيزى از متاع بى ارزش دنيا نگيرد.

امام على عليه السلام : از ويژگيهاى عالم اين است كه اندرز ندهد مگر به كسى كه اندرز او را بپذيرد و كسى را كه به رأى و انديشه خود مغرور باشد، نصيحت نكند و دانشى را كه مى ترسد هدر رود، به كسى نياموزد.

امام على عليه السلام : آيا عالم حقيقى را به شما معرفى نكنم؟ كسى [است] كه معصيتهاى خدا را براى بندگان خدا خوب جلوه ندهد و آنان را از عذاب و مكر خداوند آسوده خاطر نگرداند و از رحمت خدا نيز نوميدشان نسازد.

امام باقر عليه السلام : بنده عالم نباشد مگر آن گاه كه به فرادست خود حسادت نورزد و فرو دست خود را تحقير نكند.