رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يَجيءُ الرَّجُلُ يَومَ القِيامَةِ و لَهُ مِنَ الحَسَناتِ كالسَّحابِ الرُّكامِ أو كالجِبالِ الرَّواسي ، فيَقولُ : يا رَبِّ ، أنّى لي هذا و لَم أعمَلها ؟ فيَقولُ : هذا عِلمُكَ الّذي عَلَّمتَهُ النّاسَ يُعمَلُ بِهِ مِن بَعدِكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روز قيامت، مردى را مى آورند با حسناتى چون ابرهاى انبوه، يا كوههاى سر به فلك كشيده. او مى گويد: پروردگارا! اينها را من انجام نداده ام، از كجا آمده اند؟ خداوند مى فرمايد: اينها همان دانشى است كه به مردم آموختى و بعد از تو به آنها عمل مى شد.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن عَلَّمَ بابَ هُدىً فلَهُ مِثلُ أجرِ مَن عَمِلَ بِهِ ، و لا يُنقَصُ اُولئكَ مِن اُجورِهِم شَيئا .
امام باقر عليه السلام : هر كه يك باب هدايت آموزش دهد، براى او همانند پاداش كسى باشد كه به آن عمل كند و از پاداش عمل كنندگانِ به آن نيز چيزى كاسته نمى شود.
بحار الأنوار عن أبي بصيرٍ : سَمِعتُ أبا عبد اللّه ِ عليه السلام يقولُ : مَن عَلَّمَ خَيرا فَلَهُ بِمِثلِ أجرِ مَن عَمِلَ بِهِ ، قُلتُ : فإن عَلَّمَهُ غَيرَهُ يَجري ذلكَ لَهُ ؟ قالَ : إن عَلَّمَهُ النّاسَ كُلَّهُم جَرى لَهُ ، قُلتُ : فإن ماتَ ؟ قالَ : و إن ماتَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از ابو بصير ـ : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: هر كس كار خوبى را به ديگرى بياموزد، برايش همانند پاداش كسى باشد كه به آن عمل كند. عرض كردم: اگر متعلّم آن علم را به ديگرى بياموزد، آيا باز هم پاداشى براى او (معلّم اولى) هست؟ فرمود: اگر به همه مردم [هر يك به واسطه ديگرى ]آموزش دهد براى او همانند آن پاداش هست. عرض كردم: حتى اگر [معلّم اول] مرده باشد؟ فرمود: حتى اگر مرده باشد .