رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قَلبٌ لَيسَ فيهِ شَيءٌ مِنَ الحِكمَةِ كَبَيتٍ خَرِبٍ ، فتَعَلَّموا ، و عَلِّموا ، و تَفَقَّهوا ، و لا تَموتوا جُهّالاً ؛ فإنَّ اللّه َ لا يَعذِرُ عَلَى الجَهلِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دلى كه در آن چيزى از حكمت نباشد، مانند خانه اى مخروبه است. پس، دانش بياموزيد و بياموزانيد و فهميدگى به دست آوريد و نادان نميريد؛ زيرا خداوند عذرِ نادانى را نمى پذيرد.
عنه صلى الله عليه و آله : إذا أتى عَلَيَّ يَومٌ لا أزدادُ فيه عِلما يُقَرِّبُني إلَى اللّه ِ تَعالى فَلا بُورِكَ لي في طُلوعِ شَمسِ ذلكَ اليَومِ! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر روزى بر من بيايد كه در آن روز بر دانش خود چيزى نيفزايم كه به خداوند متعال نزديكم گرداند، طلوع خورشيد آن روز بر من مبارك مباد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گناه دانا يكى است و گناه نادان دو.
عنه صلى الله عليه و آله : ذَنبُ العالِمِ واحِدٌ ، و ذَنبُ الجاهِلِ ذَنبانِ ، العالِمُ يُعَذَّبُ عَلى رُكوبِ الذَّنبِ ، و الجاهِلُ يُعَذَّبُ عَلى رُكوبِ الذَّنبِ و تَركِهِ العِلمَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گناه عالم يكى است و گناه نادان دو تا. عالم فقط براى ارتكاب گناه عذاب مى شود، اما نادان هم براى ارتكاب گناه و هم براى نياموختن علم عذاب مى گردد.
امام على عليه السلام : رأس فضيلتها، دانش است؛ نقطه پايان فضيلتها دانش است.
امام على عليه السلام : برترى مردم بر يكديگر به دانشها و خردهاست، نه به ثروتها و تبارها.
عنه عليه السلام : مَعرِفَةُ العِلمِ دِينٌ يُدانُ بِهِ ، بِهِ يَكسِبُ الإنسانُ الطّاعَةَ في حَياتِهِ، و جَميلَ الاُحدُوثَةِ بَعدَ وَفاتِهِ .
امام على عليه السلام : شناخت (تحصيل) دانش دينى است كه بايد بدان پاى بند بود و به وسيله دانش است كه انسان در زندگيش طاعت به دست مى آورد و بعد از مرگش نام نيكو به يادگار مى گذارد.
امام على عليه السلام : دانش، ميراثى گرانمايه است.
امام على عليه السلام : دانش، مهار را از جلو مى كشد و عمل از پشت سر مى راند و نفس توسنى مى كند.
امام على عليه السلام : دانش كمك مى كند؛ حكمت ارشاد مى كند.
امام على عليه السلام : دانش، مانع آفتهاست.
امام على عليه السلام : دانش، بهترين دارايى است.
امام على عليه السلام : دانش، چراغ خرد است.
امام على عليه السلام : دانش، نيكو راهنمايى است.
امام على عليه السلام : دانش، برترين هدايتگر است.
امام على عليه السلام : دانش، جمالى است كه پوشيده نمى ماند و خويشاوندى است كه پيوند خويشى نمى بُرد.
امام على عليه السلام : دانش، زيور توانگران است و بى نيازى تهيدستان.
امام على عليه السلام : دانش، برترين همدم است.
امام على عليه السلام : دانش، بالاترين شرافت براى كسى است كه پيشينه اى ندارد (از خاندانى بزرگ و سرشناس نيست).
امام على عليه السلام : دانش، شريفترين شرافت خانوادگى است.
امام على عليه السلام : دانش، آدم پست را بلند مرتبه مى كند و فرو گذاشتن آن، بلند مرتبه را پست مى گرداند.
امام على عليه السلام : دانش، گمشده مؤمن است.
امام على عليه السلام : دانش، راهبر بردبارى است.
امام على عليه السلام : هيچ گنجى، سودمندتر از دانش نيست.
عنه عليه السلام : كَفى بِالعِلمِ شَرَفا أن يَدَّعِيَهُ مَن لا يُحسِنُهُ ، و يَفرَحَ بِهِ إذا نُسِبَ إلَيهِ ، و كَفى بِالجَهلِ ذَمّا يَبرَأُ مِنهُ مَن هُوَ فيهِ .
امام على عليه السلام : در ارجمندى، دانش همين بس كه كسى هم كه آن را نيك دانا نيست دم از داشتن آن مى زند و هر گاه نسبت علم و دانايى به او داده شود، خوشحال مى گردد و در نكوهندگى نادانى همين بس، كه حتى آدم نادان و بى بهره از دانش، از آن بيزارى مى جويد.
امام على عليه السلام : كسى كه دانش، جامه خود را بر قامت او بپوشاند، عيبش از چشم مردم پنهان ماند.
امام على عليه السلام : هيچ شرافتى، چون دانش نيست.
امام على عليه السلام : شرافتمند به تمام معنا، كسى است كه علمش او را شريف گردانيده باشد.
امام على عليه السلام : هر كه با دانش خلوت كند، از هيچ خلوتى احساس تنهايى نكند.
عنه عليه السلام : كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إلاّ وِعاءَ العِلمِ ؛ فإنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ .
امام على عليه السلام : هر ظرفى وقتى چيزى در آن گذارند، گنجايش خود را از دست مى دهد، مگر ظرف دانش كه با افزودن آن گنجايشش بيشتر مى شود.
امام على عليه السلام : هر چيزى كمياب شود ارزش پيدا مى كند، مگر دانش كه چون زياد گردد ارزشمند مى شود.
امام على عليه السلام : دانش، به حق رهنمون مى شود.
امام على عليه السلام : هر كه با دانش خود به جنگ نادانيش برود، به بالاترين خوشبختى دست يافته است.
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ قَلبا لَيسَ فيهِ شَيءٌ مِنَ العِلمِ كالبَيتِ الخَرابِ الَّذي لا عامِرَ لَهُ .
امام باقر عليه السلام : دلى كه در آن چيزى از دانش نباشد، مانند خانه ويرانه اى است كه آباد كننده اى ندارد.
الكافي عن مَسْعدةِ بن صدقةٍ : قال أبو عبدِ اللّه عليه السلام : إنَّ خَيرَ ما وَرَّثَ الآباءُ لأِبنائهِمُ الأدَبُ لا المالُ ؛ فإنَّ المالَ يَذهَبُ و الأدَبَ يَبقى ـ قالَ مَسعَدَةُ : يَعني بِالأدَبِ العِلمَ ـ .
الكافى : ـ به نقل از مسعدة بن صدقة ـ امام صادق عليه السلام فرمود : بهترين ارثى كه پدران براى فرزندان خود باقى مى گذارند، ادب است، نه ثروت؛ زيرا ثروت رفتنى است و ادب ماندنى. مسعده گفت: منظور امام عليه السلام از ادب، دانش است.
الكافي : قال أبو عبدِ اللّه عليه السلام : إن اُجِّلتَ في عُمرِكَ يَومَينِ فَاجعَل أحَدَهُما لأِدَبِكَ لِتَستَعينَ بِه عَلى يَومِ مَوتِكَ . فقيلَ لَهُ : و ما تِلكَ الاستِعانَةُ ؟ قالَ : تُحسِنُ تَدبيرَ ما تُخَلِّفُ و تُحكِمُهُ .
الكافى : امام صادق عليه السلام فرمود : اگر از عمرت دو روز باقى مانده باشد، يكى از آن دو روز را براى ادب (دانشِ) خود صرف كن تا براى روز مردنت از آن كمك بگيرى. عرض شد: آن كمك گرفتن چيست؟ فرمود: اين كه آنچه را پس از خود مى گذارى تدبير نيكو و محكم كارى كنى.
امام رضا عليه السلام : دانش، براى اهل خود بيش از آن گرد مى آورد كه پدران براى فرزندان.