اعتكاف

كنز العمّال : پيامبر صلى الله عليه و آله در زمانى كه مقيم بود، دهه آخر ماه رمضان را اعتكاف مى كرد و هر گاه به مسافرت مى رفت، سال بعد بيست روز معتكف مى شد.

كتاب من لا يحضره الفقيه ـ به نقل از ميمون بن مهران ـ : در خدمت حسن بن على عليهما السلام نشسته بودم كه مردى آمد و عرض كرد: يا بن رسول اللّه ! فلانى از من مبلغى پول طلبكار است و مى خواهد مرا حبس كند. امام فرمود: به خدا من پولى ندارم كه بدهكارى تو را بپردازم. پس، با آن مرد سخن گفت. ميمون مى گويد: امام عليه السلام كفشهاى خود را پوشيد. من عرض كردم: يا بن رسول اللّه ! فراموش كرديد كه در حال اعتكاف هستيد؟ حضرت فرمود: فراموش نكرده ام اما از پدرم شنيدم كه از قول جدّم رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كه در راه برآوردن نياز برادر مسلمان خود بكوشد چنان است كه خدا را نه هزار سال، روزه دار و شب زنده دار، عبادت كرده باشد.

امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله ده روز آخر ماه رمضان را در مسجد اعتكاف مى كرد. در اين مدت براى آن حضرت چادرى سياه برپا مى شد و ايشان دامن به كمر مى زد و بسترش را بر مى چيد···

امام صادق عليه السلام : اعتكاف كردن فقط بايد در مسجد جامع باشد كه در آن پيشنمازى عادل به جماعت نماز خوانَد.