كيفر

امام على عليه السلام ـ در وصف خداوند سبحان ـ فرمود : هيچ خشمى او را از مهرى باز نمى دارد و هيچ مهرى او را از كيفرى غافل نمى سازد.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان پاداش را براى فرمانبرى اش قرار داد و كيفر را براى نا فرمانى اش، تا بدين وسيله بندگانش را از خشم خود نگه دارد و آنان را به سوى بهشت خويش براند.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان كيفر را براى نافرمانى از خود قرار داد، تا بندگانش را از خشم خويش [گناهانى كه موجب خشم و انتقام او مى شود ]نگه دارد.

امام على عليه السلام ـ در وصف دنيا ـ فرمود : چه بگويم در وصف سرايى كه آغازش رنج است و فرجامش نيستى! حلال آن حساب دارد و حرامش عقاب.

امام على عليه السلام ـ درباره دنيا ـ فرمود : مى فريبد و زيان مى رساند و مى گذرد. خداوند متعال راضى نشده است كه دنيا را پاداش دوستان خود و كيفر دشمنانش قرار دهد.

امام على عليه السلام : بدانيد كه خداوند بزرگ خلايق را در بوته آزمايش نهاد، نه اين كه آنچه را در درون و ضماير خود نهفته داشتند، نمى دانست؛ بلكه تا آنان را بيازمايد كه عمل كدام يك بهتر است، تا ثواب، پاداش [كارِ نيكِ آنها ]باشد و عقاب و كيفر، سزا[ى كارِ بدشان].

امام على عليه السلام : چيزى بدتر از بدى نيست، مگر كيفر بدى و چيزى خوبتر از خوبى نيست، مگر پاداش خوبى.

امام على عليه السلام : آن گاه، بازگرداندنِ امانت است؛ پس كسى كه اهل امانتدارى نباشد، ناكام مانده است. امانت بر آسمانهاى پايدار و زمينهاى گسترده و كوههاى بلندِ برافراشته··· عرضه شد اما اينها از كيفر ترسيدند! [و زير بار پذيرش اين امانت نرفتند].