عافيت

امام على عليه السلام : خدا را براى آنچه به ما عطا فرموده سپاس مى گوييم و براى آنچه پيش خواهد آمد از او يارى مى جوييم و عافيت و سلامت در دين و عقيده را از او مى طلبيم، همچنان كه سلامت بدنها را از او خواستاريم.

امام على عليه السلام : بنده را نسزد كه به دو چيز اعتماد كند: عافيت و توانگرى، زيرا در حالى كه او را سالم مى بينى، ناگهان بيمار مى شود و در حالى كه توانگرش مى بينى ناگهان به فقر دچار مى گردد.

امام على عليه السلام : عافيت، گواراترين نعمتهاست.

امام على عليه السلام : جامه عافيت، بهترين جامه است.

امام على عليه السلام : هيچ جامه اى زيباتر از عافيت نيست.

امام على عليه السلام : اى مردم! از خداوند يقين بخواهيد و عافيت كه بهترين نعمت، عافيت است.

امام على عليه السلام : عافيت دينى و دنيوى، نعمتى بزرگ و موهبتى عظيم است.

امام على عليه السلام : با عافيت و سلامتى است كه لذت زندگى چشيده مى شود.

امام على عليه السلام : هر عافيتى، به رنج و بلايى ختم مى شود.

امام على عليه السلام : اگر خداوند به شما عافيتى داد، بپذيريد و اگر مبتلا شديد، شكيبايى ورزيد؛ زيرا فرجام [نيك] از آنِ پرهيزگاران است.

امام على عليه السلام : هر نعمتى، در برابر بهشت ناچيز است و هر بلايى در مقايسه با آتش دوزخ عافيت.

امام باقر عليه السلام : هيچ نعمتى چون عافيت نيست و هيچ عافيتى چون ياورى توفيق.

امام صادق عليه السلام : عافيت نعمتى پنهان (ناشناخته) است. هر گاه باشد به دست فراموشى سپرده مى شود ( كسى قدرش را نمى داند) و هر گاه نباشد به ياد آورده مى شود.