رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ اللّه ِ عزَّ و جلَّ كَرامَةَ ذي الشَّيبَةِ ، و حامِلِ القُرآنِ ، و الإمامِ العادِلِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : احترام نهادن به ريش سفيد و حافظ قرآن و پيشواى دادگر، گونه اى بزرگداشت جلال و شكوه خداوند عزّ و جلّ است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه كريم قومى نزد شما آمد، او را گرامى داريد.
عنه صلى الله عليه و آله ـ عِندَ تَزَحزُحِه لِرَجُلٍ دَخَلَ المَسجِدَ و هُوَ جالِسٌ ـ : إنَّ مِن حَقِّ المُسلِمِ عَلى المُسِلمِ إذا أرادَ الجُلوسَ أن يَتَزَحزَحَ لَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى در مسجد نشسته بود و مردى وارد شد و آن حضرت براى او جا باز كرد ـ فرمود : يكى از حقوق مسلمان بر مسلمان اين است كه هر گاه خواست بنشيند، برايش جا باز كند.
امام على عليه السلام : براى [احترام] پدر و آموزگارت از جاى خود بلند شو، گر چه امير باشى.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَنِ القِيامِ تَعظيما لِلرَّجُلِ ـ : مَكروهٌ إلاّ لِرَجُلٍ في الدِّينِ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش درباره بلند شدن به احترام كسى ـ فرمود : اين كار ناپسند است، مگر براى شخصيّتى دينى.
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : عَظِّمِ العالِمَ لِعِلمِهِ و دَعْ مُنازَعتَهُ ، و صَغِّرِ الجاهِلَ لِجَهلِهِ و لا تَطرُدْهُ ، و لكِن قَرِّبْهُ و عَلِّمْهُ .
امام كاظم عليه السلام : دانشمند را به خاطر دانشش احترام بنه و با او ستيزه مكن و نادان را به سبب نادانيش كوچك شمار، اما او را از خود مران بلكه به خود نزديك گردان و او را علم بياموز.
الإمامُ العسكريُّ عليه السلام : إنَّ رَسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله لَمّا جاءَ جَعفَرُ بنُ أبي طالِبٍ مِنَ الحَبَشَةِ قامَ إلَيهِ وَ استَقبَلَهُ اثنَتَي عَشرَةَ خطيةً (خُطوَةً) و عانَقَهُ و قَبَّلَ ما بَينَ عَينَيهِ ـ إلى أن قالَ : ـ و بَكى فَرَحا بِرُؤيَتِهِ .
امام عسكرى عليه السلام : هنگامى كه جعفر بن ابى طالب از حبشه آمد، رسول خدا صلى الله عليه و آله برخاست و دوازده قدم به استقبال او رفت و با وى معانقه كرد و پيشانيش را بوسيد··· و از ديدن او اشك شادى ريخت.