الإمامُ عليٌّ عليه السلام : رُبَّ بَعيدٍ أقرَبُ مِن قَريبٍ ، و قَريبٍ أبعدُ مِن بَعيدٍ ، و الغَريبُ مَن لَم يَكُن لَهُ حَبيبٌ .
امام على عليه السلام : اى بسا دورى كه از هر نزديكى نزديكتر است و اى بسا نزديكى كه از هر دورى [از آدمى ]دورتر است، و غريب آن كسى است كه دوستى نداشته باشد.
امام على عليه السلام : از دست دادن دوستان، غربت است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ثَلاثَةٌ لَيسَ مَعَهُنَّ غُربَةٌ : حُسنُ الأدَبِ ، و كفُّ الأذى ، و مُجانَبَةُ الرَّيبِ .
امام صادق عليه السلام : سه چيز است كه با وجود آنها غربت نيست: ادب و تربيتِ نيكو، بى آزارى، و دورى از شك.
عنه عليه السلام : المُؤمِنُ في الدّنيا غَريبٌ ، لا يَجزَعُ مِن ذُلِّها، و لا يَتَنافَسُ . أهلَها في عِزِّها .
امام صادق عليه السلام : مؤمن در دنيا غريب است، از خوارى آن بى تابى نكند و براى [دستيابى به] عزّتش با مردم رقابت نورزد.