تشويق به خوشرفتارى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : با كسى كه همنشين توست خوشرفتار باش تا مسلمان باشى.

امام على عليه السلام : جان و مالت را فداى برادر خود كن و عدل و انصافت را نثار دشمنت و خوشرويى و احسانت را به عموم مردم ببخش.

امام على عليه السلام : به دوستِ خود، خيرخواهى و يكرنگى ات را ببخش و به آشنايان خود يارى ات را و به عموم مردم خوش رويى ات را.

امام على عليه السلام : با برادران به نيكى رفتار كن و گناهان آنان را با گذشت بپوشان.

امام على عليه السلام : با قدرتمند محتاطانه رفتار كن و با دوستان به فروتنى و خوشرويى و با دشمن به گونه اى كه حجّت تو بر او تمام شود (بهانه و دستاويزى براى دشمنى او باقى نماند).

امام صادق عليه السلام : روزى پيامبر صلى الله عليه و آله نزد عايشه بود كه مردى اجازه ورود خواست. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: چه خويشاوند بدى! عايشه برخاست و به اتاق رفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله به آن مرد اجازه ورود داد. چون مرد داخل شد رسول خدا صلى الله عليه و آله با خوشرويى با او به صحبت كردن پرداخت تا آن كه صحبتهايش تمام شد و بيرون رفت. عايشه عرض كرد: اى رسول خدا! با اين كه آن حرف را درباره اين مرد زدى، باز با خوشرويى با او برخورد كردى ؟! رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از بدترين بندگان خدا كسى است كه به سبب رفتار زشتش، همنشينى با وى ناخوشايند باشد.

امام صادق عليه السلام : با منافق به زبان اظهار دوستى كن و با مؤمن دوست يكرنگ باش و اگر يك يهودى [نيز ]با تو همنشينى كرد، با او خوشرفتار باش.

امام صادق عليه السلام : از ما نيست كسى كه با يار و همراه خود خوشرفتارى و با رفيقش رفاقت و با هم نمك و هم كاسه اش مدارا و با كسى كه با او خوش خو باشد خوش خويى نكند.

امام صادق عليه السلام : خوش برخوردى با مردم، يك سوم خردمندى است.