الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اِجعَلْ قَلبَكَ قَرينا بَرّا ، أو وَلَدا واصِلاً ، وَ اجعَلْ عَمَلَكَ والِدا تَتَّبِعُهُ ، وَ اجعَلْ نَفسَكَ عَدُوّا تُجاهِدُها ، وَ اجعَلْ مالَكَ عارِيَةً تَرُدُّها .
امام صادق عليه السلام : دلت را [به منزله ]همنشينى نيكوكار، يا فرزندى سپاسگزار قرار ده و كردارت را چونان پدرى كه از او پيروى و اطاعت مى كنى و نفس [امّاره ]خود را همانند دشمنى كه با وى مى جنگى و مال و داراييت را عاريه اى كه بايد برگردانى.
عنه عليه السلام : اُقصُرْ نَفسَكَ عَمّا يَضُرُّها مِن قَبلِ أن تُفارِقَكَ ، وَاسعَ في فَكاكِها كَما تَسعى في طَلَبِ مَعيشَتِكَ ؛ فإنَّ نَفسَكَ رَهينَةٌ بِعَمَلِكَ .
امام صادق عليه السلام : جان خود را، پيش از آن كه از تو جدا شود، از آنچه زيانش رساند بازگير و همچنان كه در جستجوى روزيت مى كوشى، در آزادى آن [از بند شهوات و آتش دوزخ] بكوش؛ زيرا كه جانِ تو گروگان كردار توست.
امام صادق عليه السلام : خودت بارِ خود را به دوش بكش، كه اگر چنين نكنى، كسى ديگر بار تو را به دوش نمى كشد.
عنه عليه السلام : خُذْ لِنَفسِكَ مِن نَفسِكَ ، خُذْ مِنها في الصِّحَّةِ قَبلَ السَّقَمِ ، و في القُوَّةِ قَبلَ الضَّعفِ ، و في الحَياةِ قَبلَ المَماتِ .
امام صادق عليه السلام : از خود براى خويشتن بهره برگير، از آن بهره بگير، در تندرستى پيش از بيمارى و در روزگارِ توانايى پيش از ناتوانى و در زندگى پيش از مرگ.