رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : المَعـروفُ و المُنكَـرُ خَليفَتانِ يُنصَبانِ لِلنّاسِ ، فيَقولُ المُنكَرُ لأِهلِهِ : إلَيكُم إلَيكُم ! و يَقولُ المَعروفُ لأِهلِه : عَلَيكُم عَلَيكمُ ! و ما يَستَطيعونَ لَهُ إلاّ لزوما .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوبى و بدى [به سان] دو خليفه اند كه براى مردم منصوب مى شوند؛ بدى به مردم خود مى گويد: [مرا ]بگيريد ، [مرا ]بگيريد ؛ و خوبى به مردمش مى گويد: به من روى آوريد، به من روى آوريد. هر گروه ناچار از خليفه خود پيروى مى كنند.
امام على عليه السلام : خوبى مايه سرورى است.
امام على عليه السلام : خوبى كردن، شرافت و افتخار است.
امام على عليه السلام : خوبى كردن، بالاترين سرورى است.
امام على عليه السلام : خوبى كردن، كمك به ستمديده و ميهمان نوازى، ابزار سرورى است.
امام على عليه السلام : از بهترين اعمال انسان، احسان و خوبى است.
عنه عليه السلام : إنَّما المَعروفُ زَرعٌ مِن أنمَى الزَّرعِ ، و كَنزٌ مِن أفضَلِ الكُنوزِ ، فلا يُزَهِّدَنَّكَ في المَعروفِ كُفرُ مَن كَفَرَهُ ، و لا جُحودُ مَن جَحَدَهُ؛ فإنَّهُ قَد يَشكُرُكَ عَلَيهِ مَن يَسمَعُ مِنكَ فيهِ .
امام على عليه السلام : خوبى كردن، زراعتى از بالنده ترين زراعت ها و گنجى از برترين گنجهاست. پس، ناسپاسىِ نا سپاسان و نمك نشناسىِ نمك نشناسان، نبايد تو را به خوبى كردن بى رغبت سازد؛ زيرا آن كسى كه خوبىِ تو درباره آنان را مى شنود [يعنى خداوند] پاداش كار تو را مى دهد.
عنه عليه السلام : اصطَنِعوا المَعروفَ بِما قَدَرتُم عَلَى اصطِناعِه ؛ فإنَّهُ يَقي مَصارِعَ السُّوءِ .
امام على عليه السلام : تا جايى كه توانايى بر كار خوب داريد، خوبى كنيد؛ زيرا خوبى ، [آدمى را ]از مهلكه ها و مرگهاى ناگوار نگه مى دارد.
امام على عليه السلام : خوبى كردن، بندگى [كسى را كه به او خوبى شده به ارمغان ]مى آورد.
عنه عليه السلام : عَجِبتُ مِمَّن يَشتَري المَماليكَ بِمالِهِ، كَيفَ لا يَشتَري الأحرارَ بِمَعروفِه فَيملِكَهُم؟! .
امام على عليه السلام : در شگفتم كسى كه برده ها را با مال خود مى خرد، چرا با احسانِ خويش، آزادها را نمى خرد و برده [احسان] خود نمى گرداند؟
الإمامُ الحسينُ عليه السلام : اعلَموا أنَّ المَعروفَ مُكِسبٌ حَمدا ، و مُعقِبٌ أجرا ، فلَو رَأيتُمُ المَعروفَ رَجُلاً لَرَأيتُموهُ حَسَنا جَميلاً يَسُرُّ النّاظِرينَ و يَفوقُ العالَمينَ ، و لَو رَأيتُمُ اللُّؤمَ رَأيتُموهُ سَمِجا قَبيحا مَشوما تَنفِرُ مِنهُ القُلوبُ و تُغَضُّ دُونَهُ الأبصارُ .
امام حسين عليه السلام : بدانيد كه خوبى كردن، ستايش به بار مى آورد و پاداش در پى دارد. اگر خوبى را به صورت مردى ببينيد هر آينه آن را نيكو و زيبا و خوشايند و برتر از همه جهانيان خواهيد ديد و اگر پستى را ببينيد آن را ناهنجار و زشت و بد منظر كه دلها از آن مى گريزد و چشمها به رويش بسته مى شود، خواهيد ديد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : رَأيتُ المَعـروفَ كَاسمِهِ ، و لَيسَ شَيءٌ أفضَلَ مِنَ المَعروفِ إلاّ ثَوابُهُ و ذلكَ يُرادُ مِنهُ ، و لَيسَ كُلُّ مَن يُحِبُّ أن يَصنَعَ المَعروفَ إلَى النّاسِ يَصنَعُهُ ، و لَيسَ كُلُّ مَن يَرغَبُ فيه يَقدِرُ عَلَيهِ ، و لا كُلُّ مَن يَقدِرُ عَلَيهِ يُؤذَنُ لَهُ فيهِ ، فإذا اجتَمَعَتِ الرَّغبَةُ و القُدرَةُ و الإذنُ فهُنالِكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ لِلطّالِبِ و المَطلوبِ إلَيهِ .
امام صادق عليه السلام : من خوبى را مانند نامش [خوب و زيبا] ديدم. هيچ چيز برتر از خوبى نيست، مگر پاداش آن [كه خدا به نيكوكار مى دهد]. چنين نيست كه هر كس دوست داشته باشد به مردم خوبى كند، اين كار را انجام دهد و چنين نيست كه هر كس رغبت به خوبى كردن داشته باشد، توان انجام آن را داشته باشد و نه هر كه توانايى بر خوبى كردن را داشته باشد، فرصت و توفيق آن را نيز به دست آورد. بلكه هر گاه رغبت و توانايى و فرصت و توفيق با هم جمع شوند، آن گاه است كه خوشبختىِ طالب و مطلوب به طور كامل فراهم آمده است.
امام صادق عليه السلام : خوبى كردن، زكات نعمتهاست··· هر چيزى كه زكاتش داده شود، از خطرِ باز پس گيرى [خدا] در امان است.
الإمامُ الجوادُ عليه السلام : أهلُ المَعـروفِ إلَى اصطِناعِه أحوَجُ مِن أهلِ الحاجَةِ إلَيهِ ؛ لأِنَّ لَهُم أجرَهُ و فَخرَهُ و ذِكرَهُ ، فمَهما اصطَنَعَ الرَّجُلُ مِن مَعروفٍ فإنَّما يَبدأ فيهِ بِنَفسِهِ ، فلا يَطلُبَنَّ شُكرَ ما صَنَعَ إلى نَفسِهِ مِن غَيرِهِ .
امام جواد عليه السلام : نيكوكاران به نيكى كردن نيازمندترند تا كسانى كه به آن نيازمندند؛ زيرا پاداش و افتخار و نيك ناميش از آنِ آنهاست. بنا بر اين، آدمى هر خوبى كه كند، نخست به خود كرده است. پس، نبايد به خاطر خوبيى كه به خود كرده از ديگران سپاسگزارى بخواهد.
مستدرك الوسائل : قالَ عيسى بنُ مريمَ عليه السلام لأصحابِهِ : استَكثِروا مِنَ الشَّيءِ الّذي لا تأكُلُهُ النّارُ ، قالوا : و ما هُوَ ؟ قالَ : المَعروفُ .
مستدرك الوسائل: مسيح عليه السلام به يارانش فرمود : آن چيزى را كه طعمه آتش نمى شود، زياد فراهم آوريد. عرض كردند: آن چيست؟ فرمود: خوبى كردن.