الإمامُ عليٌّ عليه السلام : و لا يَخفى عَلَيهِ مِن عِبادِهِ شُخوصُ لَحظَةٍ ، و لا كُرورُ لَفظَةٍ ، و لا ازدِلافُ رَبوَةٍ ، و لا انبِساطُ خُطوَةٍ ، في لَيلٍ داجٍ ، و لا غَسَقٍ ساجٍ .
امام على عليه السلام : هيچ عملى از اعمال بندگان خدا بر او پوشيده نيست: نه نگاه خيره اى و نه تكرار واژه اى و نه نزديك شدن به تپّه اى و نه برداشتن گامى در شبى تيره و ظلمتى آرام.
عنه عليه السلام : عالِمُ السِّرِّ مِن ضَمائرِ المُضمِرينَ ، و نَجوَى المُتَخافِتينَ ، و خَواطِرِ رَجمِ الظُّنونِ ، و عُقَدِ عَزيماتِ اليَقينِ .
امام على عليه السلام : رازى را كه افراد در درون خويش نهفته مى دارند و نجواى كسانى را كه به راز سخن مى گويند و گمانهايى را كه در دلها مى گذرد و عقيده هاى راسخ يقينى را مى داند.
امام على عليه السلام : دانش او به آن سوى نا پيداى پرده ها نفوذ مى كند و بر افكار و باورهاى پيچيده درونها احاطه دارد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِهِ تَعالى: «فإنَّهُ يَعلَمُ السِّرَّ و أخفى» ـ : السِّرُّ : ما كَتَمتَهُ في نَفسِكَ ، و أخفى : ما خَطَرَ بِبالِكَ ثُمّ اُنسِيتَهُ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «او راز نهان و نهانتر را مى داند» ـ فرمود : راز نهان، آن چيزى است كه تو در درونت پنهان مى كنى و نهانتر، آن چيزى است كه از ذهن و خاطرت گذشته و سپس فراموشش كرده اى.
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِهِ تَعالى: «يَعلَمُ خائنَةَ الأعيُنِ» . ـ : أ لَم تَرَ إلَى الرَّجُلِ يَنظُرُ إلَى الشَّيءِ و كأنَّهُ لا يَنظُرُ إلَيهِ ، فذلِكَ خائنَةُ الأعيُنِ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از آيه «نگاههاى دزدانه را مى داند» ـ فرمود : آيا نمى بينى كه انسان گاه به چيزى نگاه مى كند و گويى به آن نمى نگرد؟ اين همان نگاههاى دزدانه است.