خدا نه زاينده است و نَه زاده شده

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زود باشد كه مردم كار سؤال و پرسش را به آن جا رسانند كه بپرسند: خداوند جهان را آفريده، اما چه كسى خدا را آفريده است؟ اگر چنين پرسشى كردند شما بگوييد: خدا يكى است، خدا بى نياز است، نزاييده و زاييده نشده و هيچ كس همتاى او نيست.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردم هميشه درباره هر چيزى سؤال مى كنند تا جايى كه مى گويند: خدا پيش از هر چيز بوده اما پيش از خدا چه بوده است؟ اگر چنين پرسشى از شما كردند بگوييد: اوست آن اوّلى كه پيش از هر چيزى بوده است و اوست آن آخرى كه پس از او هيچ نيست. او آشكارتر از هر آشكارى است و نهانتر از هر نهانى.

امام على عليه السلام : نه زاييده كسى است تا در نتيجه، در عزّت و اقتدار شريك باشد و نه فرزندى دارد تا در نتيجه، بميرد و وارثى داشته باشد.

امام على عليه السلام : نه زاده است تا در نتيجه، خود زاده كسى ديگر باشد و نه زاده كسى است تا در نتيجه، محدود باشد.

امام حسين عليه السلام ـ درباره آيه «نه زاييده است» ـ فرمود : نه موجود مادّى و جسمانى مانند فرزند از او پديد آمده است و نه ديگر اشياى جسمانى كه از آفريدگان پديد مى آيد و نه موجود لطيف و روحانى مانند نفْس و نه حالاتى چون چُرت زدن و خوابيدن از او سر مى زند··· [و آيه] «و نه زاده شده است» [يعنى] او از هيچ چيز زاده نشده و از چيزى بر نيامده است آن گونه كه اشياى مادّى و جسمانى از عناصر خود پديد مى آيند··· و نه آن گونه كه اشياى لطيف از كانونهايشان بيرون مى آيند؛ مانند بينايى از چشم.

امام صادق عليه السلام : نه زاده است كه وارث داشته باشد و نه زاده شده است كه شريك داشته باشد.

امام صادق عليه السلام : نزاييد؛ زيرا فرزند به پدر مى ماند؛ و زاييده نشد تا در نتيجه، مانند كسى باشد كه او را زاده است. هيچ يك از آفريدگانش همتاى او نيست. او بسيار بالاتر و برتر از آن است كه اوصاف موجوداتِ جز خود را داشته باشد.