امام على عليه السلام : بزرگتر از آن است كه ربوبيّتش با احاطه دل يا ديده ثابت شود.
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «ديدگان او را درنمى يابند···» ـ فرمود : مقصود احاطه وهم است.
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ في صِفَةِ اللّه ِ سُبحانَهُ ـ : هُوَ أجَلُّ مِن أن يُدرِكَهُ بَصَرٌ ، أو يُحيطَ بِه وَهمٌ ، أو يَضبِطَهُ عَقلٌ .
امام رضا عليه السلام ـ در وصف خداوند سبحان ـ فرمود : او والاتر از آن است كه ديده اى دريابدش، يا در وهمى بگنجد، يا خردى فراچنگش آورد.
الإمامُ الجوادُ عليه السلام ـ أيضا ـ : أوهامُ القُلوبِ أدَقُّ مِن أبصارِ العُيونِ ، أنتَ قَد تُدرِكُ بِوَهمِكَ السِّندَ و الهِندَ و البُلدانَ الّتي لَم تَدخُلْها و لا تُدرِكُها بِبَصَرِكَ ، فأوهامُ القُلوبِ لا تُدرِكُهُ فكَيفَ أبصارُ العُيونِ ؟ ! .
امام جواد عليه السلام ـ نيز درباره همين آيه ـ فرمود : اوهام دلها تيزتر از نگاههاى چشمهاست
گاهى اوقات تو با نيروى وهم خود به سند و هند و كشورهايى كه نرفته اى سير و سفر مى كنى، در صورتى كه با چشم خود آنها را نمى بينى. حال ، [همين ]اوهامِ دلها،
خداى را در نمى يابد چه رسد به نگاههاى چشمها!