الإمامُ الهاديُّ عليه السلام ـ في جَوابِ ابنِ السِّكِّيتِ عَن عِلّةِ بَعثِ موسى بِالعَصا و يَدِهِ البَيضاءِ و آلَةِ السِّحرِ، و بَعثِ عيسى بِآلَةِ الطِّبِّ، و بَعثِ مُحمَّدٍ صلَّى اللّه ُ علَيهِ و آلِهِ و عَلى جَميعِ الأنبِياءِ بِالكَلامِ و الخُطَبِ ـ : إنَّ اللّه َ لَمّا بَعَثَ موسى عليه السلام كانَ الغالِبُ عَلى أهلِ عَصرِهِ السِّحرَ، فأتاهُم مِن عِندِ اللّه ِ بِما لَم يَكُن في وُسعِهِم مِثلُهُ، و ما أبطَلَ بِهِ سِحرَهُم، و أثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم . و إنَّ اللّه َ بَعَثَ عيسى عليه السلام في وَقتٍ قَد ظَهَرَت فيهِ الزَّماناتُ و احتاجَ النّاسُ إلَى الطِّبِّ ، فأتاهُم مِن عِندِ اللّه ِ بِما لَم يَكُن عِندَهُم مِثلُهُ، و بِما أحْيا لَهُمُ المَوتى ، و أبرَأ الأكمَهَ و الأبرَصَ بِإذنِ اللّه ِ، و أثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم . و إنَّ اللّه َ بَعَثَ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله في وَقتٍ كانَ الغالِبُ على أهلِ عَصرِهِ الخُطَبَ و الكَلامَ ـ و أظُنُّهُ قالَ : الشِّعرَ ـ فأتاهُم مِن عِندِ اللّه ِ مِن مَواعِظِهِ و حِكَمِهِ ما أبطَلَ بِهِ قَولَهُم، و أثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم .
امام هادى عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش ابن سكّيت از علت فرستادن موسى با عصا و يد بيضاء و حربه [ضدّ ]جادو و فرستادن عيسى با حربه طبابت و فرستادن محمّد صلى الله عليه و آله با گفتار و سخن ـ فرمود : هنگامى كه خداوند موسى عليه السلام را فرستاد جادوگرى بر مردم عصر او غلبه داشت. پس، او از طرف خدا چيزى براى مردم آورد كه توان انجام چنان كارى را نداشتند و به وسيله آن، جادوى آنها را باطل ساخت و حجت را بر آنان ثابت كرد. عيسى عليه السلام را در زمانى مبعوث كرد كه بيماريهاى مزمن شيوع داشت و مردم نياز به طبابت داشتند. پس، عيسى از نزد خدا چيزى برايشان آورد كه مانند آن را نداشتند. او به اذن خدا مردگان را زنده كرد و كور مادر زاد و پيس را شفا داد و با اين وسيله حجت را بر آنان ثابت كرد. و محمد صلى الله عليه و آله را در زمانى فرستاد كه خطابه و سخنورى ـ [راوى مى گويد : ]به گمانم شعر را هم فرمود ـ رواج داشت. پس، آن حضرت از نزد خدا مواعظ و حكمتهايى آورد كه به وسيله آنها گفتار ايشان را باطل كرد و حجت را بر آنان ثابت نمود.
الإمامُ العسكريُّ عليه السلام ـ في قولِهِ تَعالى : «أ لم * ذلِكَ الكِتابُ» . ـ : أي يا مُحَمَّدُ، هذَا الكِتابُ الَّذي أنزَلناهُ عَلَيكَ هُوَ الحُروفُ المُقَطَّعةُ الَّتي مِنها ألِفٌ، لامٌ، مِيمٌ، و هُوَ بِلُغَتِكُم و حُروفِ هِجائكُم، فَأتوا بِمِثلِهِ إن كُنتُم صادِقينَ، و استَعينوا عَلى ذلكَ بِسائرِ شُهَدائكُم .
امام عسكرى عليه السلام ـ درباره آيه «الم * ذلك الكتاب» ـ فرمود : يعنى، اى محمد! اين كتابى كه بر تو فرو فرستاديم، مجموعه اى از حروف مقطّعه است كه از جمله آنهاست: الف و لام و ميم. اين قرآن به زبان شما و با الفباى شماست. پس، اگر راست مى گوييد، مانند آن را بياوريد و در اين راه از ديگر حاضرانتان نيز كمك بگيريد.