الإمامُ عليٌّ عليه السلام : شُعَبُ الطَّمَعِ أربَعٌ : الفَرَحُ، و المَرَحُ، و اللَّجاجَةُ، و التَّكاثُرُ، فالفَرَحُ مَكروهٌ عِندَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ، و المَرَحُ خُيَلاءُ، و اللَّجاجَةُ بَلاءٌ لِمَن اضطَرَّتهُ إلى حَبائلِ الآثامِ، و التَّكاثُرُ لَهوٌ و شُغلٌ و استِبدالُ الذي هُو أدنَى بِالَّذي هُو خَيرٌ .
امام على عليه السلام : طمع چهار شاخه دارد : شادى [به ناحق ]و نازش و سرسختى و فزون خواهى . شادى [به ناحق ]نزد خداوند عزّ و جلّ ناخوشايند است و نازش ، تكبّر است و سرسختى ، بلايى است كه انسان را به سوى دامهاى گناه مى كشاند و فزون خواهى ، بازى و سرگرمى و جايگزين كردن چيزهاى پَست تر به جاى چيزهاى بهتر است .