الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : و اللّه ِ إنّهُ لَيَأتِي على الرَّجُلِ خَمسونَ سَنةً و ما قَبِلَ اللّه ُ مِنهُ صلاةً واحِدَةً، فأيُّ شَيءٍ أشَدُّ مِن هذا ؟! و اللّه ِ إنّكُم لَتَعرِفُونَ مِن جِيرانِكم و أصحابِكُم مَن لَو كانَ يُصَلِّي لِبَعضِكُم ما قَبِلَها مِنهُ لاستِخفافِهِ بها، إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ لا يَقبَلُ إلاّ الحَسَنَ ، فكيفَ يَقبَلُ ما يُستَخَفُّ بهِ . ؟ ! .
امام صادق عليه السلام : به خدا قسم ، [گاه ]انسان پنجاه سال عمر مى كند و خداوند حتى يك نماز از او نمى پذيرد و چه چيزى بدتر از اين؟! به خدا قسم ، شما از همسايگان و ياران خود كسانى را مى شناسيد كه اگر [به فرض] براى يكى از شما نماز مى خواندند، چون آن را سبك به جا مى آورند از آنها نمى پذيرفت . حال خداوند عزّ و جلّ جز «خوب» نمى پذيرد، چگونه چيزى را كه سبك شمرده شده است، بپذيرد؟!