رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا قُمتَ إلى الصَّلاةِ و تَوَجَّهتَ و قَرَأتَ اُمَّ الكِتابِ و ما تَيَسَّرَ مِن السُّوَرِ، ثُمّ رَكَعتَ فَأتمَمتَ رُكوعَها و سُجودَها، و تَشَهَّدتَ و سَلَّمتَ، غُفِرَ لكَ كُلُّ ذَنبٍ فيما بينَكَ و بينَ الصَّلاةِ التي قَدَّمتَها إلى الصَّلاةِ المُؤَخَّرَةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه به نماز ايستادى و توجّه پيدا كردى و امّ الكتاب (سوره فاتحه) را با هر سوره ديگرى كه برايت ميسّر است ، خواندى سپس ركوع رفتى و ركوعش را كامل به جا آوردى و به سجده رفتى و تشهّد گفتى و سلام دادى ، تمام گناهانى كه از نماز قبل تا اين نماز مرتكب شده اى، آمرزيده مى شود .
عنه صلى الله عليه و آله ـ لأصحابِهِ لَمّا أخَذَ غُصنا مِن شَجرَةٍ كانوا في ظِلِّهِا فَنَفَضَهُ فَتَساقَطَ وَرَقُهُ و أخبَرَهُم عَمّا صَنَعَ ـ : إنّ العَبدَ المُسلِمَ إذا قامَ إلى الصَّلاةِ تَحاتَّتْ عَنهُ خَطاياهُ كما تَحاتَت وَرَقُ هذهِ الشَّجرَةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى با اصحاب خود در سايه درختى نشسته بود ، شاخه اى گرفت و تكان داد و برگى افتاد ، در بيان علّت اين كار خود براى اصحابش ـ فرمود : هرگاه بنده مسلمان به نماز ايستد ، گناهانش فرو مى ريزد، همچنان كه برگ اين درخت فرو ريخت .
عنه صلى الله عليه و آله : إذا قامَ العَبدُ إلى الصَّلاةِ فكانَ هَواهُ و قَلبُهُ إلى اللّه ِ تعالى انصَرَفَ كَيَوم ولدته أُمُّهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه بنده به نماز ايستد و فكر و دلش متوجّه خداوند متعال باشد ، چون نماز را تمام كند همچون روزى باشد كه از مادر متولد شده است .
عنه صلى الله عليه و آله : تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الفَجرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الظُّهرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحترِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العَصرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقونَ فإذا صَلَّيتُمُ المَغرِبَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العِشاءَ غَسَلَتها، ثُمّ تَنامُونَ فلا يُكتَبُ علَيكُم حَتّى تَغتَسِلُوا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شما [از آتش گناه ]مى سوزيد ، اما چون نماز صبح را خوانديد، آن را مى شويد ؛ بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز ظهر را گزارديد، آن را مى شويد و باز مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عصر را خوانديد آن را مى شويد ، بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز مغرب را گزارديد آن را مى شويد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عشا را خوانديد آن را مى شويد ، سپس مى خوابيد و بر شما گناهى نوشته نشود، تا آن كه [روز ديگر به همين ترتيب ]خود را بشوييد .
عنه صلى الله عليه و آله : سَمِعتُ مُنادِيا عندَ حَضرةِ كُلِّ صَلاةٍ فيقولُ : يا بَني آدَمَ ، قُومُوا فَأطفِئُوا عَنكُم ما أوقَدتُمُوهُ على أنفسِكُم، فَيَقُومُونَ فَيَتَطَهَّرُونَ فَتَسقُطُ خَطاياهُم مِن أعيُنِهِم، و يُصَلُّونَ فَيُغفَرُ لَهُم ما بينَهُما، ثُمّ تُوقِدُونَ فيما بينَ ذلكَ، فإذا كانَ عندَ صلاةِ الاُولى نادى : يا بَني آدَمَ ، قُومُوا فَأطفِئُوا ما أوقَدتُم على أنفُسِكُم، فَيَقومُونَ فيَتَطَهَّرُونَ و يُصَلُّونَ فَيُغفَرُ لَهُم ما بينَهما، فإذا حَضَرَتِ العَصرُ فمِثلُ ذلكَ، فإذا حَضَرَتِ المَغرِبُ فمِثلُ ذلكَ، فإذا حَضَرَتِ العَتَمَةُ فمِثلُ ذلكَ، فَيَنامُونَ و قد غُفِرَ لَهُم .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هنگام فرا رسيدن [وقت ]هر نمازى شنيدم آواز دهنده اى مى گويد : اى فرزندان آدم! برخيزيد و آتشى را كه بر جان خود افروخته ايد خاموش كنيد. پس مردمان بر مى خيزند و طهارت مى گيرند و با اين كار گناهانشان از چشمانشان مى ريزد و نماز را مى خوانند و هر چه گناه در فاصله ميان دو نماز كرده اند، بخشوده مى شود . سپس بار ديگر آتش گناه را بر جان خود مى افروزند ، و چون وقت نماز ظهر رسد، آن منادى فرياد زند : اى آدميان! برخيزيد و آتشى را كه بر جان خود زده ايد خاموش گردانيد؛ پس برخيزند و طهارت گيرند و نماز بگزارند و گناهانى كه در فاصله دو نماز كرده اند، آمرزيده شود . نماز عصر كه فرا رسد نيز به همين ترتيب عمل شود . هنگام نماز مغرب كه رسد نيز به همين ترتيب و نماز عشا كه رسد، باز به همين سان عمل شود . سپس در حالى به خواب روند كه آمرزيده شده اند .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : سَمِعتُ رسولَ اللّه ِ يقولُ : أرجى آيَةٍ في كتابِ اللّه ِ «و أقِمِ الصَّلاةَ
طَرَفَيِ النَّهارِ و زُلَفا مِنَ اللَّيلِ» . و قالَ : يا عَلِيُّ، و الذي بَعَثَني بالحَقِّ بَشيرا و نَذيرا إنّ أحَدَكُم لَيَقُومُ مِن وضوئهِ فَتَساقَطُ عَن جوارحِهِ الذُّنوبُ، فإذا استَقبَلَ اللّه َ بوَجهِهِ و قَلبِهِ لم يَنفَتِلْ و علَيهِ مِن ذُنوبِهِ شَيءٌ كما وَلَدَتهُ اُمُّهُ، فإن أصابَ شيئا بينَ الصَّلاتَينِ كانَ لَهُ مِثلُ ذلكَ، حتّى عَدَّ الصَّلَوَاتِ الخَمسَ
ثُمّ قالَ : يا عليُّ، إنّما مَنزِلَةُ الصَّلواتِ الخَمسِ لاُِمَّتي كَنَهرٍ جارٍ على بابِ أحَدِكُم، فَما يَظُنُّ أحَدُكم لَو كانَ في جَسَدِهِ دَرَنٌ ثُمّ اغتَسَلَ في ذلكَ النَّهَرِ خَمسَ مَرّات، أ كانَ يَبقى في جَسدِهِ دَرَنٌ ؟ فكذلكَ و اللّه ِ الصَّلواتُ الخَمسُ لاُِمَّتي .
امام على عليه السلام : از رسول خدا شنيدم كه مى فرمايد : اميد بخش ترين آيه در كتاب خدا اين است :«و در دو سوى روز و پاسى از شب نماز بگزار» و فرمود : اى على! سوگند به آن كه مرا به حق، نويد دهنده و بيم دهنده فرستاد ، هر يك از شما كه براى وضو برخيزد، گناهان از اعضاى او فرو مى ريزد و چون با چهره و دل خود به خدا روى كند ، هنوز نماز را به پايان نبرده، تمام گناهانش پاك شود، همچون روزى كه از مادر متولد شده است و گناهانى كه در فاصله دو نماز كرده نيز پاك گردد. حضرت به همين ترتيب نمازهاى پنجگانه را بر شمرد . سپس فرمود: اى على! نمازهاى پنجگانه براى امّت من، به منزله جوى آبى است كه جلو خانه هر يك از شما جريان دارد . اگر كسى از شما بدنش كثيف باشد و خود را روزى پنج بار در آن جوى بشويد، آيا كثافت و چركى در بدنش باقى مى ماند؟ به خدا سوگند كه نمازهاى پنجگانه نيز براى امّت من ، چنين حكمى دارند .
امام على عليه السلام : هر كه نماز را با معرفت به حقّ آن به جاى آورد ، آمرزيده است .
عنه عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ بِالصَّلاةِ ـ : و إنّها لَتَحُتُّ الذُّنوبَ حَتَّ الوَرَقِ، و تُطلِقُها إطلاقَ الرِّبَقِ، و شَبَّهَها رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله بِالحَمَّةِ تَكونُ على بابِ الرَّجُلِ فهُو يَغتَسِلُ مِنها فِي اليَومِ و اللَّيلةِ خَمسَ مَرّاتٍ، فما عَسى أن يَبقى علَيهِ مِنَ الدَّرَنِ؟! .
امام على عليه السلام ـ در سفارشى كه درباره نماز مى كند ـ فرمود : نماز گناهان را فرو مى ريزد ، همچون ريزش برگ از درختان، و [قلاده ]آنها را از گردنِ بندگان باز مى كند، همچون باز كردن رسن از گردن چهار پايان . رسول خدا صلى الله عليه و آله نماز را به چشمه آب گرمى تشبيه فرمود كه جلو در خانه مردى باشد و شبانه روزى پنج مرتبه خود را در آن بشويد . آيا بر بدن چنين كسى چرك و كثافتى باقى خواهد ماند؟!
عنه عليه السلام : الصَّلواتُ الخَمسُ كفّارةٌ لِما بينَهُنَّ ما اجتَنَبتَ مِن الكبائرِ، و هِي التي قالَ اللّه ُ : «إنَّ الحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ» . .
امام على عليه السلام : نمازهاى پنجگانه ، گناهانى را كه در فاصله آنها مرتكب شوى، به شرط آن كه از گناهان كبيره دورى كنى ، مى پوشاند و همين نمازهاست كه خداوند فرموده است : «همانا خوبيها بديها را از بين مى برد» .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لَو كانَ على بابِ أحَدِكم نَهرٌ فاغتَسَلَ مِنهُ كُلَّ يَومٍ خَمسَ مرّاتٍ هَل كانَ يَبقى على جَسَدِهِ مِن الدَّرَنِ شَيءٌ ؟ إنّما مَثَلُ الصَّلاةِ مَثَلُ النَّهرِ الذي يُنقِي، كُلَّما صَلّى صلاةً كان كَفَّارَةً لِذُنوبِهِ إلاّ ذَنبٌ أخرَجَهُ مِن الإيمانِ مُقيمٌ علَيهِ .
امام صادق عليه السلام : اگر جلو در خانه يكى از شما جوى آبى باشد و روزى پنج بار خود را در آن بشويد آيا چرك و كثافتى بر تن او باقى مى ماند؟ حكايت نماز نيز حكايت جوى آبى است كه تميز و پاكيزه مى كند ؛ هر نمازى كه [آدمى ]بخواند گناهانش را پاك مى كند مگر گناهى كه او را از ايمان به دَر برد و بر آن اصرار ورزد .
عنه عليه السلام : مَن صَلّى رَكعَتَينِ يَعلَمُ ما يَقولُ فيهِما انصَرَفَ و ليسَ بينَهُ و بينَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ ذَنبٌ إلاّ غَفَرَهُ لَهُ .
امام صادق عليه السلام : هر كه دو ركعت نماز بگزارد و بداند كه در آن دو ركعت چه مى گويد ، در حالى نماز را تمام كنند كه هر چه گناه ميان او و خداوند عزّ و جلّ بوده است آمرزيده شده باشد .