رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ثلاثةٌ لا يُكَلِّمُهُمُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : المَنّانُ الذي لا يُعطِي شيئا إلاّ بِمِنَّةٍ ، و المُسَبِّلُ إزارَهُ، و المُنَفِّقُ سِلعَتَهُ بِالحَلفِ الفاجِرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سه كس اند كه خداوند عزّ و جلّ با آنان سخن نمى گويد : منّت گذار، يعنى كسى كه هر چه مى بخشد ، منّت مى گذارد ، و كسى كه دامن جامه اش را [از روى تكبّر ]بلند گيرد و كسى كه كالايش را با سوگند دروغ رواج دهد .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بى چشمداشت، صدقه بدهيد؛ زيرا كه چشمداشت اجر را از بين مى برد.
امام على عليه السلام : منّت ننهادن ، زيور احسان است .
امام على عليه السلام : بخشندگى ، از بزرگوارى طبع است، و منّت نهادن خوبى را تباه مى كند .
عنه عليه السلام ـ مِن كتابِهِ للأشتَرِ ـ : إيّاكَ و المَنَّ على رَعِيَّتِكَ بِإحسانِكَ، أو التَّزَيُّدَ فيما كانَ مِن فِعلِكَ، أو أن تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَكَ بِخُلفِكَ؛ فإنَّ المَنَّ يُبطِلُ الإحسانَ، و التزيُّدَ يَذهَبُ بِنُورِ الحَقِّ .
امام على عليه السلام ـ در فرمان خود به مالك اشتر ـ نوشت : زنهار كه براى احسانت به مردم بر آنان منّت گذارى، يا كار خود را بيش از آنچه هست جلوه دهى، يا به آنان و عده اى دهى و به كار نبندى ؛ زيرا منّت نهادن، احسان را تباه مى كند و بزرگتر جلوه دادن كار ، روشنايى حق (حقيقت) را مى برد .
امام صادق عليه السلام : منّت نهادن ، خوبى را از بين مى برد .
عنه عليه السلام : إن كانَت لكَ يَدٌ عندَ إنسانٍ فلا تُفسِدْها بكَثرَةِ المِنَنِ و الذِّكرِ لها، و لكنْ أتبِعْها بأفضَلَ مِنها؛ فإنَّ ذلكَ أجمَلُ بِكَ في أخلاقِكَ، و أوجَبُ لِلثَّوابِ في آخِرَتِكَ .
امام صادق عليه السلام : اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن زياد و به رُخ كشيدن تباه مساز ، بلكه با خوبىِ بهترى ادامه اش بده ؛ زيرا اين كار براى اخلاق تو زيبنده تر است و پاداش آخرتت را واجبتر مى گرداند.