رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن لَم تَنتَفِعْ بِدِينِهِ و دُنياهُ فلا خَيرَ لكَ في مُجالَسَتِهِ ، و مَن لَم يُوجِبْ لكَ فلا تُوجِبْ لَهُ و لا كَرامَةَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در همنشينى آن كس كه از دين و دنياى او بهره اى نبرى، خيرى براى تو نيست و هر كه براى تو حقّى قائل نبود، تو نيز برايش حقّى قائل نباش كه اين ارزش شمرده نمى شود .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همنشينى با كسى كه آنچه براى خودش مى بيند و مى پسندد براى تو نمى بيند، خيرى براى تو در بر ندارد .
عنه صلى الله عليه و آله : تَوَقَّوا مُصاحَبَةَ كُلِّ ضَعِيفِ الخَيرِ ، قَوِيِّ الشَّرِّ ، خَبِيثِ النَّفسِ ، إذا خافَ خَنَسَ ، و إذا أمِنَ بَطَشَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زنهار از همنشينى با كسى كه خيرش، سست و شرّش، نيرومند و نفْسش، پليد است. هر گاه بترسيد، خود را كنار مى كشد و چون احساس ايمنى كند، حمله مى آورد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن لَم يَصحَبْكَ مُعِينا على نفسِكَ فَصُحبَتُهُ وَبالٌ علَيكَ إن عَلِمتَ .
امام على عليه السلام : هر كه همنشينى اش با تو به مبارزه با نفست كمكى نكند، آن همنشينى وبال توست، اگر بدانى .
عنه عليه السلام : احذَرْ مِمَّن إذا حَدَّثتَهُ مَلَّكَ ، و إذا حَدَّثَكَ غَمَّكَ ، و إن سَرَرتَهُ أو ضَرَرتَهُ سَلَكَ فيهِ مَعكَ سَبيلَكَ ، و إن فارَقَكَ ساءَكَ مَغِيبُهُ بِذِكرِ سَوأتِكَ ، و إن مانَعتَهُ بَهَتَكَ و افتَرى ، و إن وافَقتَهُ حَسَدَكَ و اعتَدى ، و إن خالَفتَهُ مَقَتَكَ و مارى ، يَعجِزُ عن مُكافَأةِ مَن أحسَنَ إلَيهِ ، و يُفرِطُ على مَن بَغى علَيهِ ، يُصبِحُ صاحِبُهُ في أجرٍ ، و يُصبِحُ هُو في وِزرٍ ، لِسانُهُ علَيهِ لا لَهُ ، و لا يَضبِطُ قَلبُهُ قَولَهُ ، يَتَعَلَّمُ لِلمِراءِ ، و يَتَفَقَّهُ لِلرِّياءِ ، يُبادِرُ الدُّنيا و يُواكِلُ التَّقوى .
امام على عليه السلام : زينهار از كسى كه هر گاه با او سخن مى گويى، تو را ملول گرداند و هرگاه او با تو سخن مى گويد، غمگينت كند، و هرگاه به او شادى يا زيانى برسانى، متقابلاً با تو همان رفتار را كند، و هر گاه از تو جدا شود، جدايى او تو را بد آيد چون پشت سرت بد گويد، هر گاه او را ممانعت كنى به تو تهمت و افترا زند و هرگاه سازگارى با او نشان دهى به تو حسادت ورزد و تعدّى كند و هرگاه ناسازگارى كنى با تو از در دشمنى و جدال بر آيد، از جبران خوبى ديگران به خود ناتوان است، و نسبت به كسى كه به او زور گفته است، افراط مى كند. همنشين او مأجور است و خودش گنهكار، زبانش به زيانِ اوست، نه به دست سودش، دلش سخنش را نگه نمى دارد، علم را براى مجادله كردن مى آموزد، و در دين براى خودنمايى تفقّه مى كند به سوى دنيا مى شتابد و تقوا را فرو مى گذارد .
امام على عليه السلام : از همنشينى با افراد فاسق و فاجر و متظاهر به معاصى خدا دورى كن .
عنه عليه السلام : احذَرْ صَحابَةَ مَن يَفِيلُ رَأيُهُ و يُنكَرُ عَمَلُهُ ؛ فإنَّ الصاحِبَ مُعتَبَرٌ بِصاحِبِهِ .
امام على عليه السلام : از همنشينى با كسى كه انديشه اش، سست و فاسد است و كردارش، زشت و ناپسند، دورى كن؛ زيرا يار، با يار سنجيده مى شود .
امام على عليه السلام : از كسى كه دلهايتان او را ناخوش دارد، بپرهيزيد .
عنه عليه السلام : إيّاكَ و مُعاشَرَةَ مُتَتَبِّعِي عُيُوبِ الناسِ ؛ فإنّهُ لَم يَسلَمْ مُصاحِبُهُم مِنهُم .
امام على عليه السلام : از معاشرت با عيبجويانِ مردم بپرهيز؛ زيرا همنشينِ اين گونه افراد نيز از عيبجويى آنان در امان نيست .
امام على عليه السلام : با كسى كه همواره غيبت مى كند همنشينى مكن؛ زيرا تو نيز مورد بدگمانى واقع مى شوى .
امام على عليه السلام : دوستِ آدم نادان، در رنج و سختى است .
امام على عليه السلام : دشمن دانا، بهتر از دوست نادان است .
امام على عليه السلام : دوستان را [از دوستى با يكديگر ]پشيمانى حاصل آيد، مگر پرهيزگاران .
عنه عليه السلام : إيّاكَ و مصاحَبَةَ أهلِ الفُسُوقِ ؛ فإنَّ الراضيَ بفِعلِ قَومٍ كالدّاخِلِ مَعهُم .
امام على عليه السلام : از مصاحبت با اهل گناهان بپرهيز؛ زيرا كسى كه از كردار گروهى راضى باشد، همانند كسى است كه در جمع آنها باشد .
امام على عليه السلام : از مصاحبت با فاسقان دورى كن؛ زيرا بدى به بدى مى پيوندد .
امام على عليه السلام : زنهار از مصاحبت با كسى كه تو را [از ياد خدا و آخرت] غافل و [به دنيا ]شيفته گرداند؛ زيرا چنين كسى تو را تنها مى گذارد و به هلاكتت مى افكند .
عنه عليه السلام : اِجتَنِبْ مُصاحَبَةَ الكَذّابِ ، فإن اضطُرِرْتَ إلَيهِ فلا تُصَدِّقْهُ ، و لا تُعلِمْهُ أنَّكَ تُكَذِّبُهُ ؛ فإنّهُ يَنتَقِلُ عَن وُدِّكَ و لا يَنتَقِلُ عَن طَبعِهِ .
امام على عليه السلام : از مصاحبت با دروغگو دورى كن و اگر هم ناچار به اين كار شدى، حرفهايش را باور مكن و به او مگو كه حرفهايش را باور نمى كنى؛ چه او از دوستى با تو دست برمى دارد، اما از خوى خود دست نمى كشد .
الإمامُ الحسنُ عليه السلام : إذا سَمِعتَ أحَدا يَتَناوَلُ أعراضَ الناسِ فاجتَهِدْ أن لا يَعرِفَكَ ؛ فإنَّ أشقَى الأعراضِ بهِ مَعارِفُهُ .
امام حسن عليه السلام : هرگاه ديدى كسى با آبروى مردم بازى مى كند، سعى كن كه تو را نشناسد؛ زيرا آبروى آشنايانش كمترين ارزش را نزد او دارد .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لابنِهِ الباقِرِ عليه السلام ـ : إيّاكَ و مصاحَبَةَ القاطِعِ لِرَحِمِهِ؛ فإنّي وَجَدتُهُ مَلعونا في كتابِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ في ثلاثِ مَواضِعَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در سفارش به فرزند بزرگوارش حضرت باقر عليه السلام ـ فرمود : زنهار از مصاحبت با كسى كه از خويشان خود مى برد؛ زيرا من چنين كسى را در سه جاى كتاب خداوند عزّ و جلّ لعنت شده يافتم .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : اُنظُرْ إلى كُلِّ مَن لا يُفِيدُكَ مَنفعَةً في دِينِكَ فلا تَعتَدَّنَّ بهِ و لا تَرغَبَنَّ في صُحبَتِهِ ؛ فإنَّ كُلَّ ما سِوَى اللّه ِ تباركَ و تعالى مُضمَحِلٌّ وَخِيمٌ عاقِبَتُهُ .
امام صادق عليه السلام : بنگر، كه هر كس براى تو سودِ دينى ندارد، به او بهايى مده و به همنشينىِ با وى رغبت مكن؛ زيرا هر چيزى جز خداوند تبارك و تعالى نابود شدنى و فرجامش ناگوار و زيانبار است .
عنه عليه السلام : ألا كُلُّ خُلَّةٍ كانَت في الدُّنيا في غَيرِ اللّه ِ فإنّها تَصِيرُ عَداوَةً يَومَ القِيامَةِ .
امام صادق عليه السلام : بدانيد هر دوستيى كه در دنيا براى غير خداوند عزّ و جلّ باشد، در روز قيامت به دشمنى مبدّل مى شود .
عنه عليه السلام : إيّاكَ و مُخالَطَةَ السَّفَلَةِ؛ فإنَّ مُخالَطَةَ السَّفَلَةِ لا تُؤَدِّي إلى خَيرٍ .
امام صادق عليه السلام : از رفت و آمد با فرومايه بپرهيز؛ زيرا رفت و آمد با فرومايه خيرى در پى ندارد .
امام رضا عليه السلام : دوستِ آدم نادان، در رنج است .