رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أفضَلُ الشُّهَداءِ الذين يُقاتِلُونَ في الصفِّ الأوَّلِ ، فلا يَلفِتُونَ وُجوهَهُم حتّى يُقتَلُوا ، اُولئكَ يَتَلَبَّطُونَ . في الغُرَفِ العُلى مِنَ الجَنَّةِ ، يَضحَكُ إلَيهِم ربُّكَ ، فإذا ضَحِكَ رَبُّكَ إلى عَبدٍ في مَوطِنٍ فلا حِسابَ علَيهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترين شهيدان، كسانى هستند كه در صف مقدّم مى جنگند و [از دشمن] روى بر نمى گردانند تا آن كه كشته شوند . اينان در بالا خانه هاى بهشت مى آرمند ، پروردگارشان به روى آنان مى خندد و هرگاه پروردگارت، در جايى، به بنده اى لبخند زند ، حسابرسى ندارد .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن كتابِهِ إلى معاويةَ ـ : أ لا تَرى ـ غَيرَ مُخبِرٍ لكَ ، و لكنْ بِنِعمَةِ اللّه ِ اُحَدِّثُ ـ أنّ قَوما استُشهِدُوا في سَبيلِ اللّه ِ تعالى مِن المُهاجِرِينَ و الأنصارِ ، و لِكُلٍّ فَضلٌ ، حتّى إذَا استُشهِدَ شَهيدُنا قِيلَ : سَيّدُ الشُّهَداءِ، و خَصَّهُ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله بِسَبعِينَ تَكبيرَةً عندَ صلاتِهِ علَيهِ ؟! .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به معاويه ـ نوشت: نه اين كه بخواهم به تو خبر دهم، بلكه به انگيزه ياد كردن نعمت خداوند مى گويم ـ مگر نمى بينى كه گروهى از مهاجران و انصار در راه خداوند متعال شهيد شدند و هر يك از آنان را [به جاى خود ]ارزش و فضيلتى است ، اما وقتى شهيد ما (حمزه) به شهادت رسيد ، سيد الشهدا نام گرفت و رسول خدا صلى الله عليه و آله در هنگام نماز خواندن بر او، اختصاصا هفتاد تكبير گفت .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : على قائمةِ العَرشِ مَكتوبٌ : حَمزةُ أسَدُ اللّه ِ و أسَدُ رسولِهِ و سَيّدُ الشُّهَداءِ .
امام باقر عليه السلام : بر ستون عرش نوشته شده است : حمزه، شير خدا و شير رسول خدا و سيّد شهيدان است .