كسانى كه شهادتشان پذيرفته است

امام على عليه السلام ـ به شريح ـ فرمود : بدان كه مسلمانان نسبت به يكديگر عادل به شمار مى آيند مگر كسى كه به كيفر گناهى حدّ خورده و توبه نكرده باشد، يا به شهادت دروغ دادن شهرت داشته باشد، يا مظنون باشد .

امام صادق عليه السلام : هركه شبانه روز پنج بار با جماعت نماز خواند ، به او خوش گمان باشيد و شهادتش را بپذيريد .

الأمالى للصدوق ـ به نقل از علقمه ـ : به امام صادق عليه السلام گفتم : اى فرزند رسول خدا! چه كسانى شهادتشان پذيرفته است و چه كسانى پذيرفته نيست؟ حضرت فرمود : اى علقمه! هركه بر آيين اسلام باشد مى تواند شهادت دهد . عرض كردم : كسى هم كه مرتكب گناهان شود، شهادتش پذيرفته است؟ فرمود : اى علقمه! اگر شهادت گنهكاران پذيرفته نبود، در آن صورت شهادت كسى جز پيامبران و اوصيا صلوات اللّه عليهم پذيرفته نمى شد ؛ زيرا فقط آنان معصوم هستند . بنا بر اين ، اگر به چشم خود نديدى كه كسى گناه مى كند، يا دو شاهد به گنهكارى او گواهى ندادند، چنين كسى عادل و آبرومند است و شهادتش پذيرفته مى شود ، هر چند به واقع گنهكار باشد. و هركه به آنچه در اوست او را غيبت كند، از ولايت خداوند عزّ و جلّ خارج شده ، به ولايت شيطان درآمده باشد .

امام رضا عليه السلام : هركه مسلمان متولد شود و به خوبى و پاكى شهرت داشته باشد ، شهادتش پذيرفته است .