برخى اشعار منسوب به امام على عليه السلام

امام على عليه السلام :
محمّدِ پيامبر، برادر و پدر زن من است/
و حمزه سيد الشهدا، عموى من است
در نوجوانى و هنوز بالغ نشده/
پيش از همه شما اسلام آوردم
رسول خدا در روز غدير خم/
ولايت مرا بر شما واجب كرد
پس واى و واى و واى بر كسى/
كه فردا با ستم بر من خدا را ديدار كند

امام على عليه السلام :
خداوند با پيروز كردن پيامبرش ما را گرامى داشت/
و ستونهاى اسلام را به وسيله ما برافراشت
پيامبر و كتاب خود را به وسيله ما قدرت داد/
و با پيروزى و دلاورى، ما را ارجمند ساخت
در هر پيكارى ، اين شمشيرهاى ما بود كه كاسه/
سر دلاوران را به هوا مى پراند .

امام على عليه السلام :
پسرم! من اندرزگو و آموزگار ادبم/
و بدان كه تو خردمند ادب آموزى
سفارش پدرى دلسوز را آويزه گوش كن كه/
تو را به آداب، تغذيه مى كند تا خشمگين نشوى
فرزندم! روزى تضمين شده است/
پس براى بدست آوردن آن ميانه رو باش
فرزندم! چه دوستهاى خائنى كه داشته اى/
پس بنگر كه با كه دوستى مى كنى
دوست مورد علاقه ات را كسى انتخاب كن كه اگر دوستش بدارى/
پيوند برادرى را نگه دارد و در برابر ديگران از تو حمايت كند
از مردمان چاپلوس و فرومايه حذر كن كه آنان/
در هنگام گرفتاريها هيزم كشِ معركه اند .

امام على عليه السلام :
كسى كه سرانجامش مرگ است سزامند فروتنى است/
و آدمى را از دنيايش قُوتى كافى است
انسانى كه به خواسته ها و آمالش نمى رسد/
چرا بايد چنين حرص و جوش زند
تو اى انسان بزودى رخت سفر بر مى بندى/
به سوى مردمى كه سخنشان سكوت است .

امام على عليه السلام :
راز خود را جز براى خود فاش مكن/
زيرا هر دوستى را دوستى است
من مردان نادانى را ديده ام/
كه هيچ پوستى را سالم نمى گذارند .

امام على عليه السلام :
بر سختى سحر خيزى و شب زنده دارى صبر كن/
و صبح زود در پى كارهايت روانه شو
از طلب، عاجز و خسته مشو/
زيرا ناتوانى و خستگى موفقيت را از بين مى برد
روزگار، تجربه ها مى آموزد و من ديدم كه/
صبر و شكيبايى فرجامى پسنديده دارد
كم اند كسانى كه در طلب چيزى بكوشند/
و صبر و پايدارى ورزند اما به مقصود نرسند .