الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّما بَدءُ وُقُوعِ الفِتَنِ أهواءٌ تُتَّبَعُ··· فهُنالكَ يَستَولِي الشَّيطانُ على أولِيائهِ ، و يَنجُو الذينَ سَبَقَت لَهُم مِنَ اللّه ِ الحُسنى .
امام على عليه السلام : نقطه آغاز فتنه ها و گمراهى ها ، در حقيقت ، پيروى از هواهاى نفْس است . . . در اين جاست كه شيطان بر دوستان خود استيلا مى يابد ، اما كسانى كه پيشتر لطف خدا شامل حالشان گشته است [از سلطه شيطان] مى رهند .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «إِنَّما سُلطانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ» ـ : ليسَ لَهُ أن يُزِيلَهُم عنِ الوَلايَةِ ، فأمّا الذُّنوبُ و أشباهُ ذلكَ فإنّهُ يَنالُ مِنهُم كما يَنالُ مِن غَيرِهِم .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «تسلّط او تنها بر كسانى است كه او را به سرپرستى برمى گيرند و بر كسانى كه آنها به او (خدا) شرك مى ورزند» ـ فرمود : او نمى تواند ايشان را از ولايت دور كند، بلكه به وسيله گناهان و امثال آنها به آنان صدمه مى زند همچنان كه به ديگران مى زند .