درختكارى

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إن قامَتِ السَّاعةُ و في يَدِ أحَدِكُم فَسِيلَةٌ ، فإنِ استَطاعَ أن لا يَقومَ حتّى يَغرِسَها فَلْيَغرِسْها .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر قيامت فرا رسد و در دست يكى از شما نهالى باشد ، چنانچه بتواند برنخيزد تا آن نهال را بكارد اين كار را بكند .

عنه صلى الله عليه و آله : ما مِن مُسلِمٍ يَزرَعُ زَرعا أو يَغرِسُ غَرسا فَيَأكُلُ مِنهُ طَيرٌ أو إنسانٌ أو بَهِيمَةٌ إلاّ كانَت لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر مسلمانى بذرى بيفشاند يا نهالى بنشاند و از حاصل آن بذر و نهال پرنده اى يا انسانى يا چرنده اى بخورد ، آن براى او صدقه محسوب شود .

عنه صلى الله عليه و آله : ما مِن رَجُلٍ يَغرِسُ غَرسا إلاّ كَتَبَ اللّه ُ لَهُ مِنَ الأجرِ قَدْرَ ما يَخرُجُ مِن ثَمَرِ ذلكَ الغَرسِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ مردى نيست كه درختى بنشاند ، مگر اين كه خداوند به اندازه ميوه اى كه آن درخت مى دهد برايش اجر بنويسد .

عنه صلى الله عليه و آله : مَن نَصَبَ شَجرَةً و صَبَرَ على حِفظِها و القِيامِ علَيها حتّى تُثمِرَ ، كانَ لَهُ في كُلِّ شَيءٍ يُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقةٌ عِندَ اللّه ِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه درختى بنشاند و در نگهدارى و رسيدگى به آن صبر به خرج دهد تا آن درخت به بار نشيند ، در قبال هر ميوه اى از آن كه روزى جوينده اى بخورد ، يك صدقه نزد خدا برايش منظور مى شود .

عنه صلى الله عليه و آله : ما مِنِ امرِئٍ يُحيِي أرضا فَتَشرَبُ مِنها كَبِدٌ حَرّى ، أو تُصِيبُ مِنها عافِيَةٌ ، إلاّ كَتَبَ اللّه ُ تعالى لَهُ بهِ أجرا .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس كه زمينى را احيا كند و از آب آن زمين، جگر تفتيده اى بنوشد، يا از محصولش، روزى جوينده اى نصيبى برد ، خداوند متعال در قبال آن اجرى برايش رقم زند .

عنه صلى الله عليه و آله : مَن أحيا أرضا مَيتةً فلَهُ فيها أجرٌ ، و ما أكَلَتِ العافِيَةُ مِنها فهُو لَهُ صَدقَةٌ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه زمين مرده اى را زنده كند، مأجور است و آنچه را كه روزى جوينده اى، از محصول آن بخورد ، برايش صدقه باشد .

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عن كَراهَةِ الزِّراعَةِ ـ : ازرَعُوا و اغرِسُوا ، فلا و اللّه ِ ما عَمِلَ الناسُ عَملاً أحَلَّ و لا أطيَبَ مِنهُ ، و اللّه ِ لَيَزرَعُنَّ الزَّرعَ ، و لَيَغرِسُنَّ النَخلَ بعدَ خُروجِ الدَّجّالِ! .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از مكروه بودن شغل كشاورزى ـ فرمود : زراعت كنيد و درخت بكاريد ؛ به خدا سوگند كه مردم شغلى حلالتر و پاكيزه تر از آن پيشه نكرده اند . به خدا سوگند [حتى] بعد از خروج دجّال (نزديك شدن قيامت) هم كشاورزى و نخل كارى ادامه خواهد يافت!