الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أمسِكْ عن طَريقٍ إذا خِفتَ ضَلالَهُ ؛ فإنَّ الكَفَّ عن حَيرَةِ الضَّلالَةِ خَيرٌ مِن رُكُوبِ الأهوالِ .
امام على عليه السلام : از پيمودن راهى كه بيمِ گمراهى در آن را دارى خوددارى كن ؛ زيرا باز ايستادن از سرگشتگىِ گمراهى ، بهتر از رو يا رو شدن با هول و هراسهاست .
امام على عليه السلام : درنگ كردن هنگام سرگردانى ، از توفيق است .
امام على عليه السلام : هيچ پارسايى چون درنگ كردن هنگام روبرو شدن با شبهه نيست .
امام على عليه السلام : اصل احتياط، توقف هنگام شبهه است .
عنه عليه السلام ـ مِن وَصاياهُ لابنِهِ الحَسنِ عليه السلام ـ : اُوصِيكَ يا حسنُ ـ و كَفى بكَ وَصِيّا ـ بما أوصانِي بهِ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ··· الصَّمتُ عِندَ الشُّبهَةِ .
امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند خود حسن عليه السلام ـ فرمود : اى حسن! تو را سفارش مى كنم ـ و همين سفارش تو را بس است ـ به آنچه كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مرا بدان سفارش فرمود . . . خاموشى هنگام شبهه .
عنه عليه السلام : إنَّ مَن صَرَّحَت لَهُ العِبَرُ عَمّا بَينَ يَدَيهِ مِنَ المَثُلاتِ ، حَجَزَتهُ التَّقوى عن تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ .
امام على عليه السلام : هر كه از كيفرهايى كه بر سر پيشينيانش آمده است، عبرت گيرد ، تقوا و پرهيزگارى او را از فرو افتادن در ورطه شبهات باز دارد .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في الدُّعاءِ ـ : و وَفِّقْني إذا اشتَكَلَتْ عَلَيَّ الاُمُورُ لأَِهداها ، و إذا تَشابَهَتِ الأعمالُ لأَِزكاها ، و إذا تَناقَضَتِ المِلَلُ لأَِرضاها .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا گفت ـ : خدايا! هرگاه امور بر من مبهم و پيچيده شد ، مرا به درست ترين آنها ، و هرگاه عملها بر من مشتبه گشت به پاكيزه ترين آنها، و هرگاه عقايد و مذاهب متناقض شدند به پسنديده ترينشان توفيقم ده .
عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : و ارزُقْني صِحّةً في عِبادَةٍ ، و فَراغا في زَهادَةٍ ، و عِلما في استِعمالٍ ، و وَرَعا في إجمالٍ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا گفت ـ : خدايا! تندرستى همراه با عبادت ، و آسودگى همراه با زهد، و علم با عمل، و پارسايى همراه با اعتدال (ميانه روى) روزيم فرما .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : الوُقوفُ عِندَ الشُّبهَةِ خَيرٌ مِن الاِقتِحامِ في الهَلَكَةِ ، و تَركُكَ حَديثا لم تَروِه خَيرٌ مِن رِوايَتِكَ حَديثا لَم تُحصِهِ .
امام باقر عليه السلام : درنگ كردن هنگام پيش آمدن شبهه، بهتر از فرو رفتن در گرداب هلاكت است. و حديثى را روايت نكنى ، بهتر است از اين كه حديثى را نفهميده روايت كنى .
عنه عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ زُرارَةُ عن حَقِّ اللّه ِ على العبادِ ـ : أن يَقُولُوا ما يَعلَمُونَ ، و يَقِفُوا عِندَ ما لا يَعلَمُونَ .
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش زراره از حق خدا بر بندگان ـ فرمود : حق خدا بر بندگان اين است كه آن گويند كه مى دانند و در آنچه نمى دانند درنگ كنند .
امام صادق عليه السلام : پارساترين مردم كسى است كه به گاه شبهه توقّف كند .
امام جواد عليه السلام : آن عالِمى بيشتر ره پوى راه روشن است ، كه هنگام شبهه باز ايستد .