امام باقر عليه السلام : مسواك زدن در سحرگاه پيش از وضو گرفتن ، جزء سنّت است .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إذا قُمتَ باللَّيلِ فاستَكْ ؛ فإنَّ المَلَكَ يَأتِيكَ فَيَضَعُ فاهُ على فِيكَ ، و ليسَ مِن حَرفٍ تَتلُوهُ و تَنطِقُ بهِ إلاّ صَعِدَ بهِ إلى السماءِ ، فَلْيَكُنْ فُوكَ طَيِّبَ الرِّيحِ .
امام صادق عليه السلام : هرگاه شب[براى عبادت ]برخاستى مسواك بزن ؛ زيرا فرشته مى آيد و دهانش را بر دهان تو مى گذارد و هر كلمه اى را كه تلاوت كنى و به زبان آورى، به آسمان بالا مى برد . بنا بر اين ، بايد دهانت خوشبو باشد .
الكافي عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلام : إنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ إذا صَلَّى العِشاءَ الآخِرَةَ أمَرَ بِوَضُوئهِ و سِواكِهِ يُوضَعُ عِندَ رَأسِهِ ··· و في روايةٍ اُخرى : يَستاكُ في كُلِّ مَرَّةٍ قامَ مِن نَومِهِ .
الكافى : امام صادق عليه السلام فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله چون نماز عشا را مى خواند ، دستور مى داد ظرف وضو و مسواكش را كنار سرش بگذارند . .
در روايتى ديگر آمده است : آن حضرت هر بار كه از خواب بيدار مى شد مسواك مى زد .