الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الحَمدُ للّه ِِ المَعروفِ مِن غَيرِ رُؤيَةٍ ، و الخالِقِ مِن غَيرِ مَنصَبَةٍ ، خَلَقَ الخلائقَ بِقُدرَتِهِ ، و استَعبَدَ الأربابَ بِعِزَّتِهِ ، و سادَ العُظَماءَ بِجُودِهِ .
امام على عليه السلام : حمد و سپاس خداى را كه بى آن كه ديده شود ، شناخته شده و بدون رنج و زحمت آفريننده است ، موجودات را به قدرت خويش بيافريد و خداوندگاران را با عزّت و اقتدار خويش به بندگى گرفت و با بخشندگى خود بر بزرگان سرورى يافت .
امام على عليه السلام : هركه بردبار باشد، سرورى كند و هركه طالب فهميدن باشد ، بر فهم و دانش خويش بيفزايد .
امام على عليه السلام : به دوش كشيدن بار هزينه ها[ى مردم و نان رساندن به مردم ]موجب سرورى مى شود .
عنه عليه السلام : الشَّريفُ كُلُّ الشَّريفِ مَن شَرَّفَهُ عِلمُهُ ، و السُّؤدُدُ حَقُّ السُّؤدُدِ لِمَنِ اتَّقى اللّه َ رَبَّهُ .
امام على عليه السلام : شريف تمام عيار كسى است كه علم و دانايى اش به او شرافت بخشيده باشد ، و سرورى حقيقى از آن كسى است كه از پروردگار خويش بترسد .
امام على عليه السلام : فضيلت سروران ، به نيكويى عبادت است .
عنه عليه السلام : أربَعُ خِصالٍ يَسُودُ بِها المَرءُ : العِفَّةُ ، و الأدَبُ ، و الجُودُ ، و العَقلُ .
امام على عليه السلام : چهار خصلت است كه آدمى با آنها سرور مى شود : عفّت ، ادب ، بخشندگى و خردمندى .
امام حسن عليه السلام : بخشيدن پيش از طلب كردن [كسى ]از بزرگترين سرورى هاست .