رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن خافَ أدلَجَ ، و مَن أدلَجَ بَلَغَ المَنزِلَ ، ألا إنَّ سِلعَةَ اللّه ِ غالِيَةٌ ، ألا إنَّ سِلعَةَ اللّه ِ الجَنَّةُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه [از راهزنان و خطرات راه ]بترسد، سراسر شب [يا ساعات آخر شب ]را راه پيمايد و هركه چنين كند به منزل برسد . بدانيد كه كالاىِ خدا گرانبهاست ، بدانيد كه كالاى خدا بهشت است .
عنه صلى الله عليه و آله : ثلاثةٌ يُحِبُّهُمُ اللّه ُ ، و ثلاثةٌ يُبغِضُهُمُ اللّه ُ ، أمّا الّذينَ يُحِبُّهُمُ اللّه ُ : فقَومٌ ساروا ليلَتَهُم حتّى إذا كانَ النَّومُ أحَبَّ إلى أحَدِهِم مِمّا يُعدَلُ بهِ نَزَلوا ، فوَضَعوا رؤوسَهُم ، فقامَ يَتَمَلّقُني و يَتلو آياتي ··· .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سه نفرند كه خداوند دوستشان دارد و سه نفرند كه خداوند از آنها نفرت دارد . امّا كسانى كه خدا دوستشان مى دارد : يكى آن است كه با عدّه اى شبانه سفر مى كنند و چنان خسته مى شوند كه خواب را از هر چيزى خوشتر مى دارند، پس اتراق مى كنند و سر به بالين مى گذارند، امّا او بر مى خيزد و زبان به تملّق من مى گشايد و آياتم را تلاوت مى كند ··· .
امام على عليه السلام : شب زنده دارى ، يكى از دو زندگى است .
امام على عليه السلام : شب زنده دارى ، بوستان مشتاقان است .
امام على عليه السلام : شب زنده دارى ، شعار پرهيزگاران و خوى مشتاقان است .
امام على عليه السلام : بيدار باش شبانه چشم ها به ذكر خدا ، دوستِ صميمى عارفان است و شيرينى مقرّبان .
امام على عليه السلام : بيدار باش چشمها در شب به ذكر خدا ، فرصت نيكبختان و تفرّج اولياست .
امام على عليه السلام : شب بيدار ماندن در طاعت خدا ، بهار اولياء است و بوستان نيكبختان .
امام على عليه السلام : شب بيدار ماندن به ذكر خدا ، غنيمت اولياء است و خصلت پرهيزگاران .
عنه عليه السلام : أسهِرُوا عُيونَكُم ، و ضَمِّرُوا بُطُونَكُم ، و خُذُوا مِن أجسادِكُم ، تَجُودُوا بها على أنفُسِكُم .
امام على عليه السلام : چشمانتان را شبها بيدار داريد و شكمهايتان را لاغر و از جسمهايتان بگيريد و به جانهايتان ببخشيد .
عنه عليه السلام : أسهِرُوا عُيونَكُم ، و أضمِرُوا بُطونَكُم ، و استَعمِلُوا أقدامَكُم ، و أنفِقُوا أموالَكُم ، و خُذُوا مِن أجسادِكُم فَجُودُوا بها على أنفُسِكُم ، و لا تَبخَلُوا بها عَنها .
امام على عليه السلام : چشمانتان را شبها بيدار داريد و شكمهايتان را گرسنه و پاهايتان را به كار (عبادت) گيريد و اموالتان را انفاق كنيد و از جسمهايتان بستانيد و به جانهايتان ببخشيد و از اين كار بخل و دريغ نورزيد .
امام على عليه السلام : برترين عبادت ، شب زنده دارى به ياد خداوند سبحان است .
عنه عليه السلام : طُوبى لِنَفسٍ أدَّت إلى رَبِّها فَرضَها ، و عَرَكَت بِجَنبِها بُؤسَها ، و هَجَرَت في اللَّيلِ غُمضَها ، حتّى إذا غَلَبَ الكَرى علَيها افتَرَشَت أرضَها ، و تَوَسَّدَت كَفَّها ، في مَعشَرٍ أسهَرَ عُيُونَهُم خَوفُ مَعادِهِم ، و تَجافَت عن مَضاجِعِهِم جُنُوبُهُم ، و هَمهَمَت بِذِكرِ رَبِّهِم شِفاهُهُم ، و تَقَشَّعَت بِطُولِ استِغفارِهِم ذُنُوبُهُم ، اُولئكَ حِزبُ اللّه ِ ، ألا إنَّ حِزبَ اللّه ِ هُمُ المُفلِحُونَ .
امام على عليه السلام : خوشا به حال آن كس كه فريضه پروردگارش را به جاى آورْد و بر سختيها و ناملايمات صبر كرد و خواب را از ديدگانش دور ساخت و اگر خواب بر او چيره آمد ، زمين را بستر خود كرد و دستش را بالش . آنان كه خوف روز رستاخيز چشمانشان را بيدار نگه داشت و پهلوهايشان را از بسترهاى راحتشان دور كردند و لبهايشان به ذكر پروردگارشان زمزمه كرد و از بسيارى آمرزش خواهى ، گناهانشان زدوده شد ؛ اينان حزب خدايند و بدانيد كه حزب خدا پيروز است .
عنه عليه السلام : فاتَّقُوا اللّه َ عِبادَ اللّه ِ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ ، شَغَلَ التَّفَكُّرُ قَلبَهُ ، و أنصَبَ الخَوفُ بَدَنَهُ ، و أسهَرَ التَّهَجُّدُ غِرارَ نَومِهِ .
امام على عليه السلام : بندگان خدا! از خدا بترسيد همچون ترسيدن خردمندى كه انديشه [در مبدأ و معاد] دل او را به خود مشغول ساخته و ترس [از خدا و رستاخيز ]پيكرش را رنجور كرده و عبادت شبانه، همان اندك خوابش را هم از او گرفته است .
عنه عليه السلام : إنَّ تَقوَى اللّه ِ حَمَت أولياءَ اللّه ِ مَحارِمَهُ ، و ألزَمَت قُلُوبَهُم مَخافَتَهُ ، حَتّى أسهَرَت لَيالِيَهُم ، و أظمَأت هَواجِرَهُم .
امام على عليه السلام : همانا تقواى الهى، اولياى خدا را از حرامهاى او باز داشته و ترس از او را در دلهايشان جاى داده ، چندان كه آنان را در شبها [براى عبادت ]بيدار و در روزهاى داغ، [روزه دار و] تشنه نگه داشته است .
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ مِن دُعائهِ في يَومِ عَرَفَةَ ـ : و اعمُرْ لَيلي بِإيقاظِي فيهِ لِعبادَتِكَ ، و تَفَرُّدِي بِالتَّهجُّدِ لكَ ، و تَجَرُّدِي بِسُكُوني إلَيكَ ، و إنزالِ حوائجِي بكَ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى روز عرفه ـ گفت : [خدايا! ]با بيدار كردن من در شب براى بندگيت و خلوتِ شب زنده دارى براى تو و آرام گرفتنم به تو و آوردن نيازها و خواسته هايم به درگاه تو ، شبم را آباد گردان .
عنه عليه السلام : اللَّهُمَّ اجعَلنا مِمَّن دَأبُهُم الاِرتِياحُ إلَيكَ و الحَنِينُ ، و دَهرُهُمُ (دَيدَنُهُم) الزَّفرَةُ و الأنِينُ ، جِباهُهُم ساجِدَةٌ لِعَظَمَتِكَ ، و عُيُونُهُم ساهِرَةٌ في خِدمَتِكَ .
امام زين العابدين عليه السلام : بار خدايا! ما را از كسانى قرار ده كه روش آنان آرام گرفتن و شوق ورزيدن به توست و عمرشان به آه و ناله مى گذرد ، پيشانى هايشان در برابر عظمت تو به خاك افتان است و چشم هايشان در راه خدمت به تو بيدار .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ـ في قولِهِ تعالى : «سِيْماهُم فِي وُجُوهِهِمْ مِن أثَرِ السُّجُودِ» . ـ : هُو السَّهَرُ في الصلاةِ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «نشانشان [همراهان پيامبر ]اثر سجده اى است كه بر چهره دارند» ـ فرمود : منظور، شب زنده دارى كردن با نماز است .
عنه عليه السلام : ـ في قولِهِ تعالى : «كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ» . ـ : كانوا أقَلَّ اللَّيالي تَفُوتُهُم لا يَقُومُونَ فيها .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «اندكى از شب را مى خوابيدند» ـ فرمود : كمتر شبى بود كه آن را از دست مى دادند و براى عبادت در آن شب بر نمى خاستند .