رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن سَنَّ سُنَّةً حَسَنةً عُمِلَ بها مِن بَعدِهِ كانَ لَهُ أجرُهُ و مِثلُ اُجُورِهِم مِن غَيرِ أن يَنقُصَ مِن اُجُورِهم شيئا ، و مَن سَنَّ سُنَّةً سَيِّئَةً فَعُمِلَ بها بَعدَهُ كانَ علَيهِ وِزرُهُ و مِثلُ أوزارِهِم مِن غَيرِ أن يَنقُصَ مِن أوزارِهِم شيئا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه سنّت نيكويى بگذارد كه پس از مرگش بدان عمل شود ، هم اجر خودش را دارد وهم به اندازه اجر كسانى كه به آن عمل مى كنند ؛ بى آن كه از اجر ايشان چيزى كم شود. و هركه سنّت ناپسندى بنهد و پس از مرگش بدان رفتار شود ، گنهكار است و به اندازه گناهان كسانى كه به آن سنّت عمل مى كنند نيز برايش گناه باشد ؛ بى آن كه از گناه آنان چيزى كم شود .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : أيُّما عَبدٍ مِن عِبادِ اللّه ِ سَنَّ سُنَّةَ هُدىً كانَ لَهُ أجرٌ مِثلُ أجرِ مَن عَمِلَ بذلكَ مِن غَيرِ أن يُنقَصَ مِن اُجُورِهم شَيءٌ ، و أيُّما عَبدٍ مِن عِبادِ اللّه ِ سَنَّ سُنَّةَ ضَلالَةٍ كانَ علَيهِ مِثلُ وِزرِ مَن فَعَلَ ذلكَ مِن غَيرِ أن يُنقَصَ مِن أوزارِهِم شَيءٌ .
امام باقر عليه السلام : هر بنده اى از بندگان خدا سنّت و روشى هدايتگر بگذارد ، اجرش به اندازه اجر كسانى باشد كه بدان عمل مى كنند ؛ بى آن كه از اجر آنان چيزى كاسته شود . و هر بنده اى از بندگانِ خدا ، سنّت و روشى گمراه كننده بگذارد ، گناهش به اندازه گناه كسانى است كه به آن رفتار مى كنند ؛ بى آن كه از گناهان ايشان چيزى كاسته گردد .