رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ في الجَنَّةِ دارا يُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لا يَدخُلُها إلاّ مَن فَرَّحَ يَتامَى المؤمنينَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در بهشت سرايى است به نام دار الفرح (شادى سرا) كه تنها كسانى وارد آن شوند كه يتيمان مؤمنان را شاد كنند .
عنه صلى الله عليه و آله : إنّ في الجَنَّةِ دارا يقالُ لَها دارُ الفَرَحِ ، لا يَدخُلُها إلاّ مَن فَرَّحَ الصِّبيانَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا در بهشت سرايى است به نام دار الفرح كه تنها كسانى به آن در آيند كه كودكان را شاد كنند .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فَوَالذي وَسِعَ سَمعُهُ الأصواتَ ، ما مِن أحَدٍ أودَعَ قَلبا سُرورا إلاّ و خَلَقَ اللّه ُ لَهُ مِن ذلكَ السُّرورِ لُطفا ، فإذا نَزَلَتْ بهِ نائبَةٌ جَرى إلَيها كالماءِ في انحِدارِهِ حتّى يَطرُدَها عَنهُ ، كَما تُطرَدُ غَرِيبَةُ الإبلِ .
امام على عليه السلام : سوگند به آن كه همه آواها را مى شنود ، هيچ كس دلى را شادمان نسازد ، مگر آن كه خداوند از آن شادمانى لطفى بيافريند و بدان گاه كه گرفتارى و مصيبتى بدو رسد آن لطف ، همچون آبى كه در نشيب روان گردد ، به سوى آن مصيبت و گرفتارى سرازير شود و آن را از او دور گرداند ، همچنان كه شتر غريبه [از ميان رمه شتران ]رانده مى شود .
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن أغاثَ أخاهُ المؤمنَ اللَّهفانَ عِندَ جَهدِهِ فَنَفَّسَ كُربَتَهُ و أعانَهُ على نَجاحِ حاجَتِهِ ، كانت لَهُ بذلكَ عِندَ اللّه ِ اثنَتانِ و سَبعونَ رَحمَةً مِنَ اللّه ِ ، يُعَجِّلُ لَهُ مِنها واحِدَةً يُصلِحُ بها مَعيشَتَهُ ، و يَدَّخِرُ لَهُ إحدى و سَبعينَ رَحمَةً لأِفزاعِ يَومِ القِيامَةِ و أهوالِهِ .
امام صادق عليه السلام : هر كه به فرياد برادر مؤمن غمزده و تنگ دستش برسد و اندوهش را بزدايد و در روا شدن حاجتش او را كمك كند ، به خاطر اين كار، نزد خداوند هفتاد و دو رحمت الهى منظور شود، كه يكى از آنها را در همين دنيا براى بهبود وضع معيشتش به او دهد و هفتاد و يك رحمت ديگر را براى هول و هراسهاى روز قيامتش ذخيره كند .