آداب ورود به مسجد

مصباح الشريعة ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده شده است ـ : هرگاه به در مسجد رسيدى بدان كه تو به آستانِ خانه پادشاهى بزرگ و پر شكوه آمده اى، كه جز پاكان بر بساط او قدم نگذارند و اجازه نشستن در مجلس او، جز به صدّيقان داده نشود . و خيال كن كه تو بر بساط خدمت گزارى و چاكرى پادشاه قدم گذاشته اى ؛ پس اگر از هيبت و شكوه پادشاه غافل مانى، خطرى بزرگ تو را تهديد مى كند . بدان كه او هر گونه خواهد با تو رفتار كند ، خواه به عدالت و يا با فضل و كرمش ، تواند . .
در پيشگاه او به ناتوانى و تقصير و فقر خود اعتراف كن ؛ زيرا كه تو براى پرستش و همدمى با او آمده اى . رازهايت را با او در ميان نِه و بدان كه اسرار و نهانيهاى خلايق ، همگى ، و نيز آشكارشان بر او پوشيده نيست . در برابر او همچون فقيرترين بندگانش باش و دلت را از هر علاقه و دل مشغولى اى كه حجاب ميان تو و پروردگارت شود خالى كن ؛ زيرا كه او جز پاكترين و خالص ترين را نمى پذيرد
و بنگر كه از كدام ديوان نامت بيرون مى آيد . اگر حلاوت مناجات با او و لذّت گفتگو با وى را چشيدى و بر اثر رويكردِ خوش او به تو و اجابتش ، جام رحمت و كرامتهاى او را سركشيدى، هر آينه لايق چاكرى و خدمت گزارى او شده اى ؛ اينك [به مسجد ]در آى كه در امن و امان خواهى بود . و گر نه درنگ كن، همچون بيچاره اى كه راههاى چاره بر او بسته شده است و دست اميدش كوتاه گشته و حكم مرگش صادر شده است . پس ، هرگاه خداوند عزّ و جلّ بداند كه دلت به راستى به او پناه آورده است ، با ديده مهر و رأفت و محبّت به تو بنگرد و در انجام كارهايى كه محبوب و پسند اوست توفيقت دهد ؛ زيرا او بخشنده و بزرگوار است و دوست دارد نسبت به بندگان بيچاره اش، كه براى كسب خشنودى او ، دلسوخته بر درگاهش ايستاده اند، بزرگوارى كند . خداوند عزّ و جلّ فرموده : «چه كسى است كه دعاى بيچاره درمانده را اجابت كند و گرفتارى را بر طرف سازد» .