معناى سجود
امام على عليه السلام : سجود جسمانى، عبارت است از گذاشتن قسمتهاى شريف صورت بر خاك و نهادن كف دستها و نوك پاها به زمين، با خشوعِ قلب و نيّتِ خالص . و سجود روحانى، خالى كردن دل است از امور فانى و روى آوردن با تمام وجود به آنچه ماندنى و جاويدان است و بركندن لباس كبر و غرور و بريدن علايق و
تعلّقات دنيوى و آراسته شدن به خُلق و خويهاى نبوى .
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از معناى سجود [در حال نماز] ـ فرمود : معنايش اين است كه مرا از خاك آفريدى و برداشتن سر از سجود معنايش اين است كه مرا از خاك بيرون آوردى و سجده دوم، يعنى مرا به خاك بر مى گردانى و سر برداشتن از سجده دوم ، يعنى بار ديگر مرا از خاك
بيرون مى آورى [اما] و جمله سبحان ربّى
الأعلى ؛ «سبحان» يعنى پاك و منزّه دانستن خدا [از مرتبه مخلوقان] و «ربّى» يعنى آفريدگار من و «اعلى» يعنى بر فراز آسمان هاى خود جاى دارد به طورى كه بندگان همگى زير دست او و مقهور عزّت و شكوه اويند و اوست كه همگان را تدبير مى كند و هر عروجى به سوى اوست .