امام على عليه السلام : كسى كه به زمانه اعتماد كند ، زمين خورد .
امام على عليه السلام : هر كه زمانه را امين داند (به آن اعتماد ورزد) زمانه به او خيانت كند و هركه آن را بزرگ شمارد ، همو خوارش كند .
عنه عليه السلام : مَن أمَنَ الزَّمانَ خانَهُ ، و مَن تَعَظَّمَ علَيهِ أهانَهُ ، و مَن تَرَغَّمَ علَيهِ أرغَمَهُ ، و مَن لَجَأَ إلَيهِ أسلَمَهُ ، و لَيسَ كُلُّ مَن رَمى أصابَ ، و إذا تَغَيَّرَ السُّلطانُ تَغَيَّرَ الزَّمانُ .
امام على عليه السلام : هركه زمانه را امين داند همو به وى خيانت كند و هركه بر او بزرگى كند ، خوار و حقيرش سازد و هركه بر وى خشم گيرد ، او نيز وى را به خشم آورد و هركه بدو پناه برد ، او تسليمش كند ؛ چنين نيست كه هر تيراندازى به هدف زند، و چون حكومت تغيير كند ، زمانه تغيير كند .
امام على عليه السلام : زمانه به صاحب خود خيانت مى كند و هر كس را ملامت كند ، از او رضايت و پوزش نطلبد .
امام على عليه السلام : هركه با زمانه سرگرم شود ، زمانه [نيز] او را مشغول سازد .